Режисерот Џејмс Камерон откри дека е загрижен дека подобрувањето на вештачката интелигенција би можело да го претвори животот во реална верзија на „Терминатор“.
Режисерот на „Титаник“ не е целосно против вештачката интелигенција, бидејќи претходно оваа година забележа дека бара начини моделите на вештачка интелигенција да помогнат во намалувањето на трошоците за снимање филмови. Но, сега призна дека е претпазлив кон оваа технологија, пишува „Far Out Magazine“.
„Терминатор“ на Камерон од 1984 година ја донесе приказната за Скајнет. Тоа е воена одбранбена вештачка интелигенција изградена за контрола на нуклеарниот арсенал на Америка. Во позадината на филмот, Скајнет стекнува самосвест, го смета човештвото за закана и започнува нуклеарна војна. За да ја обезбеди својата доминација, подоцна испраќа машини како Терминатор назад низ времето за да ја обезбеди својата победа.
Во разговор за списанието „Rolling Stone“, Камерон вели:
„Мислам дека сè уште постои опасност од апокалипса во стилот на „Терминатор“, каде што вештачката интелигенција се спојува со системи за оружје, дури и до ниво на системи за нуклеарно оружје, нуклеарни контранапади, сè тоа.“
Тој продолжува:
„Бидејќи операциите се толку брзи, периодите на донесување одлуки се толку брзи, ќе биде потребна суперинтелигенција за да се обработи, и можеби ќе бидеме паметни и човекот ќе остане во тек. Но, луѓето прават грешки, а направени се многу грешки што нè доведоа до работ на меѓународни инциденти што можеа да доведат до нуклеарна војна. Така да, не знам.“
„Чувствувам дека сме на пресвртна точка во човековиот развој каде што имате три егзистенцијални закани: климата и нашата целокупна деградација на природниот свет, нуклеарното оружје и суперинтелигенцијата. Сето тоа некако се манифестира и достигнува врв во исто време. Можеби суперинтелигенцијата е одговорот. Не знам. Не го предвидувам, но може да биде“, додал режисерот.
Во септември 2024 година, Камерон стана член на одборот на директори на „Stability AI“.
„Мојата цел не беше нужно да заработам многу пари. Целта беше да го разберам просторот, да разберам што им е на ум на развивачите. Кон што се стремат? Кој е нивниот развоен циклус? Колку ресурси треба да вложите за да создадете нов модел што прави нешто наменски изградено, а мојата цел беше да се обидам да го интегрирам тоа во работниот процес на визуелни ефекти“, рече тој.