Индиецот Тунгнат Чатурведи победи на суд по речиси 22 години борба.
Овој адвокат ја тужел железницата затоа што му наплатиле 20 рупии или 25 центи повеќе отколку што требало.
Тоа се случи на железничка станица во северната индиска држава Утар Прадеш во 1999 година.
Судот минатата недела пресуди во корист на Чатурведи и побара од железницата да ја вратат сумата со камата.
„Присуствував на повеќе од 100 рочишта поврзани со овој случај. Но, не можете да ја процените цената на енергијата и времето што го потрошив борејќи се за правда“, изјави 66-годишниот Чатурведи за Би-Би-Си.
Но, тие се озлогласено преоптоварени и понекогаш може да поминат години за да се решат дури и едноставни случаи.
Чатурведи, кој живее во Утар Прадеш, патувал од кантонот Матура до Морадабад кога шалтерскиот службеник му зел повеќе за два билети.
Билетот чинел 35 рупии.
Но, кога Чатурведи дал 100 рупии, службеникот му вратил само 10, што значи дека двата билети наместо 70 ги наплатил 90.
На службеникот му рекол дека не му ги вратил сите пари, но тој не се огласил.
Затоа, тој одлучил да поднесе жалба до судот за потрошувачи против North Eastern Railway, поделба на Indian Railways и официјалните лица.
Тој вели дека му биле потребни години поради бавното темпо со кое работи судството во Индија.
„Железницата исто така се обиде да го отфрли случајот. Нивното образложение беше дека жалбите против железницата треба да се упатуваат до железничкиот трибунал, а не до потрошувачки суд“, вели Чатурведи.
Апелациониот трибунал за железници е квази-судско тело формирано да се занимава со жалби поврзани со патување со воз во Индија.
„Но, јас се повикав на пресудата на Врховниот суд од 2021 година за да докажам дека овој случај може да се изведе пред судот за потрошувачи“, вели Чатурведи.
Тој додава дека рочиштата понекогаш се одложувале бидејќи судиите оделе на одмор или земале слободно поради смрт.
Судот, исто така, и нареди на железницата да му отплати 20 рупии со годишна камата од 12 отсто, почнувајќи од 1999 година до 2022 година.
Дополнително, судот наложи каматата да се зголеми на 15 отсто, доколку сумата не се плати во рок од 30 дена.
Чатурведи наведува дека парите што ги добил се „малку пари“ и дека не може да ја надомести душевната болка што му ја предизвикал овој случај.
Неговото семејство неколку пати се обидело да го одврати од тужбата, нарекувајќи го тоа губење време, но тој не се откажал.
„Парите не се важни.
„Ова отсекогаш се однесуваше на борбата за правда и борбата против корупцијата, па вредеше“, вели тој.
Тој додава дека не морал да плаќа адвокат, ниту да ги сноси трошоците за патувањето до судот, бидејќи е адвокат.
„Тоа може да биде прилично скапо, патем. Верувам дека, без разлика што некој прави, никој не може да остане неказнет за неправдата што ја направил, ако луѓето се подготвени да ги преиспитаат нивните постапки“, вели тој.
Чатурведи верува дека овој случај ќе ги охрабри другите и ќе испрати порака дека „никој не треба да се откажува, дури и кога борбата изгледа тешка“.