Откако „Парамаунт“ испрати таканаречена понуда за „непријателско преземање“ за „Ворнер Брос“ во понеделникot, обидувајќи се да ги спречи плановите за аквизиција на „Нетфликс“, следното прашање е кој е следниот чекор во процесот.
Понудата за преземање директно ги поканува акционерите да ги продадат, или „понудат“, своите акции по одредена цена. Тие често се користат кога менаџментот на целната компанија не е подготвен да се вклучи во ова прашање.
„Парамаунт“ во понеделник го обвини „Ворнер“ дека смислено не се вклучил во ниту еден од шесте предлози за преземање поднесени во последните 12 недели. Понудите за преземање им даваат на акционерите рок за учество кој често може да се продолжи. Акционерите на „Ворнер“ имаат рок до 8 јануари да одлучат дали да ја прифатат понудата за готовина од 30 долари по акција на „Парамаунт“, освен ако рокот не се продолжи.
Доколку понудата за преземање има широка поддршка, одборите на директори на компанијата што се продава имаат тенденција да капитулираат и да преговараат за договор пред крајниот рок.
Ворнер изјави дека ја разгледува понудата на „Парамаунт“ и, во меѓувреме, сè уште препорачува акционерите да го поддржат договорот со „Нетфликс“, за кој ќе гласа подоцна.
Договорот со „Нетфликс“ вреди 27,75 долари по акција и вклучува мал дел од акциите на „Нетфликс“ како надомест. Но, „Ворнер“ верува дека вреди поблиску до 31 до 32 долари ако неговите акционери ги задржат и акциите на кабелските мрежи на „Ворнер“ по поделбата, објави Волстрит џурнал.
„Парамаунт“ би можел да одлучи да ја зголеми својата понуда пред да истече понудата за преземање.
Што ќе направи Ворнер?
Компанијата има 10 работни дена, или до понеделник, 22 декември, да се сретне со советници за да одлучи дали понудата на „Парамаунт“ е подобра од договорот на „Нетфликс“.
Доколку ја смета понудата на „Парамаунт“ за подобра, веројатно ќе започне преговори со „Парамаунт“ за договор, давајќи му на „Нетфликс“ четири работни дена да одговори со контрапонуда. Покрај бројките, „Ворнер“ ќе ги земе предвид атрибутите како што се леснотијата на добивање регулаторно одобрение за кој било договор од администрацијата на Трамп и финансиската поддршка на секој понудувач, меѓу другото.
Во меѓувреме, „Ворнер“ веројатно ќе се соочи со безброј прашања од инвеститорите за тоа како се одвивал процесот на лицитирање и потенцијални тужби за избор на понудата на „Нетфликс“ пред онаа на „Парамаунт“. (Компаниите често се соочуваат со вакви тужби во конкурентските процеси на лицитирање.)

Фото: Netflix Life
Што значи сето ова за Netflix?
Доколку понудата на „Парамаунт“ се смета за подобра од онаа на „Нетфликс“, „Нетфликс“ ќе има шанса да ја изедначи или да ја победи. Во меѓувреме, би можел да се обиде да склучи поповолен договор со „Ворнер“. Доколку „Ворнер“ се откаже од договорот со „Нетфликс“, ќе ѝ должи на стриминг компанијата надомест за разделба од 2,8 милијарди долари.
Од друга страна, „Нетфликс“ би ѝ должи на „Ворнер“ 5,8 милијарди долари доколку договорот пропадне поради регулаторни или други проблеми. Тоа е една од најголемите надоместоци за разделба досега, што сугерира дека „Нетфликс“ е уверен во своите шанси.
„Нетфликс“ изгуби околу 100 милијарди долари пазарна вредност од средината на септември, кога започнаа шпекулациите дека ќе направи некаков вид игра за средствата на „Ворнер“ и откако „Волстрит Журнал“ објави дека „Парамаунт“ подготвува сопствена понуда. Тоа би можело да значи дека неговите акционери можеби немаат многу апетит за подобра понуда.

Фото: Јутјуб
Колку се успешни „непријателските преземања“ во деловниот свет?
Од сите непријателски преземања во кои учествувале повеќе понудувачи од 2000 година, околу 29% резултирале со зделки, според анализата на податоците на „Волстрит журнал“. Пропорцијата е малку помала за зделки вредни 10 милијарди долари или повеќе.
Понудата на „Парамаунт“ за „Ворнер“, доколку биде завршена, би била најголемата непријателска понуда за преземање во конкурентен процес што би успеала.
Најголемата моментално е понудата на „Ројал бенк оф Шкотска“ за „Нешнал Вестминстер бенк“, завршена во 2000 година и проценета на повеќе од 36 милијарди долари.
Други непријателски понуди вклучуваат понудата на „Валеант Фармацевтикалс“ и „Першинг Сквер Капитал Менаџмент“ од 2015 година за производителот на ботокс „Алерган“. Понудата беше одбиена откако „Алерган“ прифати договор со повисока вредност, пријателски договор.
„Парамаунт“ тврди дека нивниот договор е поверојатно да помине низ регулаторен надзор од оној на „Нетфликс“, со оглед на тоа што „Нетфликс“ веќе е главен играч во стриминг индустријата. Иако се очекува договорот со „Нетфликс“ да биде истражен од Министерството за правда, Белата куќа веројатно ќе има поголемо влијание отколку во претходните администрации врз тоа каде регулаторите одлучуваат за кој било договор.
Понудата на „Парамаунт“ е поддржана од семејството Елисон, сојузници на претседателот Трамп, а меѓу инвеститорите е и фирмата за приватен капитал на зетот на Трамп, Џаред Кушнер.
Но, кога беше прашан за конкурентските предлози во понеделник, Трамп рече дека не е близок со ниту една од компаниите.
„Морам да видам колкав процент од пазарот имаат. Ниту една од нив не ми е особено добар пријател“, рече Трамп во Белата куќа.