Сите сме слушнале дека поминувањето време во природа може да направи чуда за нашето ментално здравје, а во многу случаи тоа е точно. Но, што правиме кога самиот колапс на самата природа го предизвикува нашето лошо ментално здравје?
Во 2009 година, Комисијата за климатски промени „Лансет“ сподели дека „климатските промени се најголемата глобална здравствена закана во 21 век“. Иако оваа изјава се однесуваше конкретно на физичкото здравје, станува сè појасно дека тоа важи и за менталното здравје, пишува „Оксфорд студент“.
Климатските промени може да имаат негативни импликации врз нашето ментално здравје или директно, преку изложеност на природни катастрофи како што се урагани и шумски пожари, или индиректно, преку медиумска изложеност, сиромаштија предизвикана од климата или присилна миграција.
По директната изложеност на катастрофа предизвикана од климата, најистакнатите симптоми на ментално здравје меѓу засегнатите вклучуваат посттрауматско стресно нарушување, депресија, анксиозност, злоупотреба на супстанции и самоубиствени мисли. За оние кои се индиректно изложени, многумина пријавиле изнемоштени нивоа на вина, беспомошност, страв и анксиозност.
Како што стануваме посвесни за климатската катастрофа која посегнува и се зборува за пандемија на ментално здравје, вниманието се сврте кон откривањето на тоа како овие два настани се поврзани. Додека податоците за оваа тема остануваат во повој, се чини дека се појавуваат јасни обрасци, како што е непропорционалниот ефект врз менталното здравје на децата. Над 50% од децата и тинејџерите во САД изразуваат емоции на страв и гнев кон климатските проблеми, додека 20% од децата во Велика Британија рекле дека грижата за климатските промени влијаела на нивните навики за јадење и спиење.
Неодамнешните истражувања спроведени во „Риголет“, заедница на Инуитите во Северна Канада, покажуваат колку домородните заедници се исто така меѓу најтешко погодените. Дискусиите и со членовите на заедницата и со здравствените работници открија директна врска помеѓу климатските промени и менталното здравје. Членовите на заедницата „Риголет“ изјавија дека можноста да ловат, патуваат и да бараат сточна храна како што правеле стотици години е составен дел на нивната култура и идентитет. Со затоплувањето на климата и топењето на мразот што ги ограничува нивните движења и активности, луѓето пријавиле дека чувствуваат губење на идентитетот и енергијата.
Други опишаа дека се чувствуваат „како животно во кафез“ и изјавија дека им се одзема нивната „длабока и духовна“ врска со природата.
Додека климатските промени јасно влијаат на нашето ментално здравје, важно е да се одржи разлика помеѓу рационален, адаптивен одговор на климатските промени и патологија на менталното здравје. Самото чувство на анксиозност не е проблем со менталното здравје и се смета дека еволуирало за да мотивира позитивно дејство кон одредено прашање. Што се однесува до климатските промени, ова може да вклучи вклучување во климатски активизам или правење поодржливи избори на животниот стил. Сепак, за многу луѓе негативните чувства околу климатските промени стануваат хронични и исцрпувачки, и токму тука лежи проблемот.
Начинот на кој климатските промени влијаат на нашето ментално здравје повеќе не може да биде уште една неискажана последица на човечката штета. Било да е преку нудење финансиска помош за земјите кои страдаат, или едноставно да ги научиме децата како да ги изразат и да се справат со нивните грижи, напорите за ублажување на симптомите на лошото ментално здравје предизвикано од климата се од витално значење. Само тогаш ќе бидеме целосно опремени да разговараме за зголемената итност на климатскиот проблем и да се справиме со проблемот од изворот.