Сончевата енергија се развива побрзо од сите други обновливи извори. Постојат различни типови на панели и многу начини на кои може да се инсталираат.
Во најголем процент и натаму остануваат соларните централи на земја и на покриви. Континуираното истражување спроведено со цел максимално ефикасно искористување на сончевата енергија доведе до фактот дека соларните панели можат да се поставуваат во различни области во природата, згради, транспортни средства, дури и на предмети.
На пример, има соларни прозорци, соларни дрва, соларни ќерамиди, се поставуваат и панели во автомобилите, а има и надворешни батерии за полнење на мали електронски уреди кои се напојуваат со соларна енергија.
Се почесто се зборува за соларни електрани кои се поставуваат на водени површини, таканаречените пловечки соларни централи. Имено, соларни панели се поставуваат на пловечки конструкции, најчесто на помирни водни области, како што се езера или брани. Кон нив се додаваат системи за закотвување, со цел да се обезбеди стабилност на поставените панели.
Истражувањата покажаа дека соларните централи изградени на овој начин имаат неколку предности во однос на оние, што може да се каже, кои се вообичаени на земја и на покриви.
Имено, стручњаците од оваа област велат дека на работата на соларните панели влијае температурата на воздухот, бидејќи кога се загреваат панелите, нивната ефикасност се намалува. Токму тука се рефлектира предноста од фактот што соларните плочи се наоѓаат на површината на водата, поради што обезбедува природен ефект на ладење.
Податоците покажуваат дека температурата на вака регулираните панели може да ја зголеми нивната ефикасност за 15 проценти.
Друга причина зошто присуството на вода ја зголемува нивната ефикасност е албедо ефектот. Поточно, овој ефект се однесува на способноста на одредена површина да ја рефлектира светлината назад.
Познато е дека површините на водата ја рефлектираат сончевата светлина посилно од копното. Благодарение на ова, сончевата светлина се насочува назад кон соларните панели, со што се зголемува нејзината количина и на тој начин се подобрува и ефикасноста на производството на електрична енергија.
Сепак, има и неколку недостатоци. Ваквите проекти се претежно големи, што значи дека доколку некој сака да произведува струја за свои потреби, како на пример напојување на домот, попрактично е да ги постави на покривот.
Понатаму, не сите водни тела можат да се користат за соларни централи, бидејќи тие треба да бидат мирни. Друг пример треба да биде чистењето на панелите, што е неопходно за нивната ефикасност да биде добра. Во овие услови е тешко, па често бара повеќе финансиски средства и специјална опрема.
Она што сè уште се доведува во прашање е какво влијание имаат ваквите електрани врз водниот екосистем. Некои студии покажаа дека може да има позитивни ефекти. Со оглед на тоа што создаваат ефект на засенчување, односно создаваат сенка на површината на која се поставени, соларните панели придонесуваат за намалување на температурата на водата и со тоа намалување на степенот на нејзиното испарување.
Како што е наведено, ова е особено важно во подрачјата кои се сушни и каде што постои ризик од недостиг на вода. Второ, со спречување на пенетрација на сончевата светлина под површината на водата, растот на алгите се намалува.
Таканаречениот цут на алги, кој може да предизвика негативни последици за водниот екосистем, се јавува поради прекумерната достапност на сончева светлина и хранливи материи, кои се намалуваат со присуството на пловечки соларни централи.
Меѓутоа, доколку таквите централи се инсталираат без посебни мерки на претпазливост, тие можат да имаат негативно влијание врз живиот свет. Како што споменавме, присуството на панелите влијае на температурата на водата но и на други карактеристики, менување на начинот на размена на кислород, јаглерод диоксид, ефектот што го има ветерот, како и количината на сончева светлина која продира под површината.
За да се задржат промените под контрола, постои ограничување на степенот на покриеност на водените површини. Присутни се и други правила, како на пример дека пловечките соларни системи треба да бидат на најмалку 40 метри од брегот. Крајбрежниот дел е живеалиште за многу растителни и животински видови, вклучувајќи птици, дабари, инсекти и други.
Со оглед на тоа што сè уште нема доволно истражувања кои можат да потврдат дали и колку соларните електрани би имале негативно влијание врз овој дел од биолошката разновидност, односно врз нивната исхрана, размножување и можноста за повреда, крајбрежниот дел мора да се остави чист.