Откако седумкратниот шампион во Формула 1, Михаел Шумахер имаше несреќа на скијање на 29 декември 2013 година, неговата состојба е една од главните теми во медиумите. Сепак, од сезоната 2021 година, добар дел од тоа внимание ќе биде насочено кон истото име, истата почетна буква, истата крв. Шумахер повторно ќе ги сече кривините на стазата, само што овојпат тоа ќе биде 20-годишниот наследник на Михаел, Мик.
Главното прашање меѓу љубителите на моторспортот е – кој е Мик Шумахер, и што треба да се очекува од него? Или, поточно, дали можеме да очекуваме достојно продолжение на наследството што го остави неговиот татко?
Под колкав притисок бил младиот Мик, роден на 22 март 1999 година, зборува и фактот дека како деветгодишно дете морал да се натпреварува на шампионати во картинг под името Мик Беч, инаку моминско презиме на неговата мајка Корина.
Беше јасно дека тој е талентиран уште од самиот почеток, бидејќи во 2011 и 2012 година тој беше деветти и седми во КФ3 класата на Карт мастерс, додека го забележа својот прв сериозен успех на Европскиот зимски куп, врзувајќи две трети места, а вниманието на јавноста го привлече со третото место на KF3 DMV карт шампионатот.
Во 2014 година, Шумахер кратко премина на името Мик Јуниор, а по завршувањето на тестирањето за Jencer Motosport, беше повикан од Ван Амерсфорт и ги направи првите чекори во Формула 4. Логично, тој не можеше да вози во Формула под псевдоним, па затоа реши да го прифати притисокот на името на неговиот татко и во продолжението на кариерата возеше под неговото вистинско име – Шумахер.
Една година подоцна, новата промена ја зајакна Прем Пауер, тим инаку близок до академијата на Ферари, за кој возеше во италијанскиот Ф4 шампионат, каде заврши двапати втор.
Дебитираше во Формула Три во ноември 2016 година во Индија, а на европско тло возеше за прв пат на ова натпреварување во 2017 година, каде сезоната ја заврши како 12-ти во генералниот пласман.
Изреката вели дека крушата под круша паѓа, што младиот Мик го докажа во 2018 година. Почетокот на сезоната беше очаен, по 15 трки беше десетти, со 67 поени заостанување зад Дан Тиктам… А потоа, народно кажано – „бум“. Прво место на патеката Спа Франкошамп, петнаесетто во сезоната, се чинеше дека му дава поттик на Мик, кој славеше на британскиот Силверстоун, потоа на мексиканскиот Мисан, а трката на Нирбургринг започна со серија од пет победи.
Сезоната заврши со осум победи, предност од 57 поени пред Тиктам.
Немаше потреба повеќе да се чека. Во 2019 година тој возеше во Формула два. Работите не се одвиваа како што тој сакаше, тој ја заврши својата дебитантска сезона со 53 поени, на 12-то место, па на крајот од сезоната се одржа состанок на кој на Мик му беше кажано што треба да подобри за резултатот да биде нешто подобар. Тоа „нешто“ се покажа дека е шампионска титула.
Во Формула 1 и тимот на Хас, Мик пристигнува како шампион во Формула два. Што можеме да очекуваме во класата погоре? Јасно е дека притисокот ќе достигне ново ниво, така што сето тоа во голема мера зависи од тоа како ќе успее да се аклиматизира. Но, она што е јасно е дека Мик ќе донесе нов талент.
Која е границата? Врз основа на досегашните резултати, се чини дека таа не постои. Единственото прашање што всушност стои е – дали името на Мик Шумахер ќе биде на самиот врв следната сезона, или ќе треба да почекаме. Но, она што дефинитивно постои – Мик Шумахер е тука да остане и да се обиде да го надмине она што неговиот татко го остави зад себе како легенда на „најбрзиот циклус на светот“.