По откривањето на спасоносниот потег на премиерот Петков во стартот на војната на Русија против Украина, вредноста на Бугарија во очите на Кремљ скокнува, пред сѐ како израз на бес против „изгубениот сојузник“. Јасно, нашиот источен сосед е длабоко поделено општество, а прорускиот дел го предводи бугарскиот претседател Радев.
Кога кон Балканот се гледа од московски ракурс, два настани секако привлекуваат поголемо внимание. Едниот е објавата на германскиот „Ди Велт“ од пред десеттина дена дека за судбината на Кијив во почетокот на агресијата на Русија врз Украина, решавачка била брзата испорака на нафта и муниција за армијата која ја бранеше својата земја. Да се потсетиме само дека борбените возила направени во советскиот период, значи и оние кои ги има украинската војска, користат нафта со специјален дестилациски код, а планерите во Москва сметале дека против себе би имале „замрзната“ украинска техника. Блокада на тешкото вооружување не се случи, а таа првична офанзива насочена кон главниот град на Украина доживеа дебакл. Клучен актер во оваа брза акција ја имал бугарскиот премиер Кирил Петков.
Вториот момент е неодамнешното интервју на претседателот Радев за радиото Дарик, кое од некои аналитичари е проценето како користење на речник на интервјуираниииот што едноставно излегол, фигуративно да пренесеме, од под вербалниот шинел на кремљовските пропагатори!
Една од контроверзните изјави на Радев во интервјуто е:
„Гледајќи дека мора да има војна до целосен колапс на едната страна, неизбежно и постепено нè турка кон глобален конфликт со можност за нуклеарно самоуништување“.
Целата колумна можете да ја прочитате на следниот линк!