Лесната смрт на Бенедикт Шеснаесетти е во Ватикан е во контраст со болната, насилна и понекогаш мистериозна смрт на многу од неговите претходници.
Претходникот на Бенедикт, Јован Павле Втори, почина на 2 април 2005 година во Ватикан по долго боледување, кое крајот на неговиот 26-годишен понтификат го претвори во тешко искушение. По две последователни хоспитализации и трахеотомија во февруари 2005 година, состојбата на папата ненадејно се влоши кон крајот на март, проследена со уринарна инфекција, сепса и срцев удар.
По трахеотомијата, тој многу ја изгубил моќта на говорот и промрморел само неколку зборови кога се вратил во Ватикан на 13 март. Јавноста после тоа повеќе не го слушнала, пишува Дневник.хр.
Понтификатот на некогаш силниот и спортски папа го одбележале многу здравствени проблеми. Тој бил ослабен од Паркинсоновата болест и последиците од тешките повреди во обидот за атентат од страна на турскиот екстремист Мехмет Али Агч во 1981 година на плоштадот Свети Петар. Тој се борел и со ракот на дебелото црево и последиците од две скршеници, рамото и бутната коска.
Ненадејната смрт на Иван Павле I
Неговиот претходник Јован Павле I, „насмеаниот папа“, е еден од папите со најкраток понтификат во историјата. Избран во август 1978 година на 65-годишна возраст, тој почина 33 дена подоцна, веројатно од срцев удар, иако не беше извршена обдукција за да се утврди причината за смртта.
Имаше многу шпекулации дека папата можеби е убиен затоа што сакал да ги доведе во ред црковните финансии, особено проневерата на монсињор Пол Марцинкус, тогашен шеф на Ватиканската банка, кој беше осомничен за врски со мафијата. Ниту една официјална истрага не ги потврди тие сомнежи.
Мистериозната смрт на Александар VI Борџија
Нашироко се шпекулираше и за смртта на Александар VI, кој беше папа од 1492 до 1503 година. По вечерата со нивниот син Цезар, и двајцата ги зафати треска. По неколку дена тешко боледување, многу помладиот Цезар се извлече, но 72-годишниот папа не успеа.
Првата теорија беше дека се работи за маларија, болест која владеела со Рим во тоа време, втората дека биле отруени. Јохан Бурхард, близок соработник на Александар, рече: „Неговото тело беше толку отечено што не можевме да го ставиме во ковчегот што го наменивме за него. За прв пат телото беше завиткано во тепих“.
Формоз-ексхумиран за да биде осуден
Постхумното судење на папата Формоз (891 – 896) сведочи за хаосот што владеел во Рим и Ватикан во 9 век. По наредба на папата Стефан VI, заколнатиот непријател на Формоз, неговото тело било ексхумирано во 897 година и облечено во папска облека, поставено на престолот за да му се суди. Пресудата беше дека покојникот не е достоен за понтификат. Сите негови акти и одлуки беа прогласени за ништовни. Потоа го фрлиле неговото тело во Тибар.
Чекан по челото
Ватиканскиот протокол ја детализира постапката во случај на смрт на папата. Камерланго, кардиналот кој раководи со секојдневните работи на Ватикан до изборот на нов папа, традиционално ја потврди смртта на поглаварот на Католичката црква.
Тоа го направил така што трипати го чукал по челото со мал сребрен чекан и го нарекол со неговото лично име. Ако немало одговор, папата е мртов. Оваа традиција не се применува од смртта на Иван XXIII. Во 1963 година и во модерното време, смртта на папата ја утврдуваат лекарите.