Рускиот претседател Владимир Путин го гледа виновникот за конфликтот меѓу Израел и Хамас во САД. Три дена откако милитантите на Хамас ја пробија утврдената граница со Израел, рускиот лидер ги даде првите забелешки за експлозијата на насилство на Блискиот исток.
„Ова е јасен пример за неуспехот на американската политика на Блискиот исток“, рече тој за време на средбата со ирачкиот премиер Мохамед ал Судани. Истиот став го зазеде и неговиот близок соработник и поранешен руски претседател Дмитриј Медведев, кој рече дека САД имаат „манична опсесија за поттикнување конфликти низ светот“.
„Путин има корист од глобалниот хаос“
Русија можеби не знаеше ништо за ненадејниот напад на Хамас, но опортунистичкиот претседател на земјата го надгледува конфликтот. Имено, војната меѓу Израел и Хамас, по 600 дена од руската инвазија на Украина, ѝ даде на Москва непроценлива можност да го насочи погледот на Западот на друга страна, пишува Foreign Policy.
„Путин има корист од глобалниот хаос. Неговата цел останува уништување на сегашниот меѓународен систем“, вели Ана Боршчевскаја, виш соработник во Вашингтонскиот институт за блискоисточна политика.
Во моментите кога Израел се справуваше со ненадеен напад, Москва започна многу амбициозна, иако скапа, 10-дневна офанзива за да ја врати територијата околу Авдиивка, во регионот Донбас во Украина. Тоа е настан што ќе го привлече светското внимание пред две недели, а сега речиси и не е на насловните страници, благодарение на превирањата во јужен Израел.
Адмиралот Роб Бауер, висок воен офицер на НАТО, смета дека Русија би можела да ги искористи овие настани на Блискиот Исток за да го оттргне вниманието од Украина. Долгорочна добивка би можела да има во САД, каде веќе некое време има тензии околу поддршката и помошта на Украина, а сега најавија поддршка за Израел, што ги интензивираше негодувањата.
Позицијата на Русија на Блискиот исток
Она што е уште покомплицирано е позицијата на Русија на Блискиот исток. Со години, Москва е вешта да работи со сите страни во регионот, вклучувајќи ги и големите ривали како Израел и милитантната група Хамас поддржана од Иран. Русија беше и со Кипар и Турција и го поддржуваше сирискиот моќник Башар ал Асад. Среде сложената мрежа на сојузи и непријателства на Блискиот исток, Русија се истакна по својата способност да соработува со сите страни со тоа што стана незаменлива за различни играчи во регионот.
Марк Кац, професор на Универзитетот George Mason и експерт за руска надворешна политика, вели дека ова е руска тактика во која тие не застануваат на страната на едната страна, туку се обидуваат да ги поделат страните една против друга. „Тоа е политика која датира од империјалната ера, но тоа сега може да се промени“, вели тој.
Боршчевскаја истакнува дека Русија директно не го осудила Хамас. „Тоа јасно ја сигнализира наклонетоста на Путин кон антиамериканските сили дури и кога се обидува да балансира“, истакна таа.
Се зголемуваат влоговите?
Првата пречка за Русија во регионот може да биде нејзината зголемена зависност од Иран за беспилотните летала што ги користи на бојното поле во Украина. Треба да се додаде дека Техеран, кој со години ги поддржува Хамас и Хезболах, е се поблиску до конфликтот, што може да ги наруши плановите на Путин.
Ограничениот конфликт меѓу Израел и Хамас во Газа веројатно би бил добро одвлекување на вниманието за Кремљ, но пошироката војна меѓу Израел и Иран, друга страна со која Кремљ соработува, може да го зголеми балансирачкиот чин на Москва, принудувајќи ја да застане повеќе на страната на Техеран, објасни Хана Ноте, виш соработник во Програмата за Европа, Русија и Евроазија во Центарот за стратешки и меѓународни студии (CSIS).
Исто така, треба да се додаде дека спротивставувањето на САД стана речиси единствена преокупација на руската надворешна политика, па под знак прашалник е дали Русија воопшто може да посредува во какви било разговори меѓу завојуваните страни.