Шведската маса отсекогаш била на самиот врв на угостителството и со текот на времето стана симбол на луксуз, квалитет и врв на понудата на ресторанот или хотелот, еден вид храм за апетитот на среќните гости. Меѓутоа, денес, во ерата на одржлив и одговорен бизнис, се повеќе хотели размислуваат да ја елиминираат оваа форма на појадок или вечера со цел да го намалат отпадот и непотребното трошење храна. Што ќе се случи со бескрајната низа деликатеси на масите што отсекогаш сме ги сакале?
Шведска маса е вид на оброк кој се состои од неколку подготвени топли и ладни јадења кои се служат на голема маса. Гостинот се послужува и зема што и колку сака. Оваа форма на услуга се дефинира и според квалитетот и според квантитетот.
Токму она што гостите самите ќе го земат и обилно достапната храна ќе ја одреди нејзината иднина. Луксузното, но најмногу од сè, великодушно искуство на шведска маса ќе мора да се прилагоди на времето пред нас и сигурно нема да биде повторно исто.
Покрај тоа што гостите често земаат и неколку пати повеќе храна што не можат да ја изедат, која на крајот им паѓа од чиниите, истото важи и за храната која се служи на масите. Вработените во хотелот или ресторанот ги отстрануваат остатоците од храната од масата на бифето, главно недопрени и свежи, и ја ставаат во ѓубре. Храната е преработена и сервирана и повеќе не може да се користи поради строгите прописи за безбедност и складирање на храната. Приближно 19% од храната достапна за потрошувачите се консумира во малопродажба, сервис и угостителство.
Како хотелите и рестораните можат да го намалат фрлањето храна?
Законите за безбедност на храна наметнуваат строги прописи за хотелите, секој прехранбен производ што е изложен на конзумација, а не го консумира гостинот, се отфрла со цел да се ублажат потенцијалните здравствени ризици.
Со цел нивниот појадок или вечера да биде поодржлив, некои хотели целосно ја напуштија формата на шведска маса. Некои едноставно никогаш не ги вратија откако КОВИД го прекина постоењето на такви „станици“ со храна, според Euronews.
Сепак, готвачот со „Мишелин“ ѕвезда, Масимо Ботура, вели дека има многу предности на шведската маса за гости и дека постојат начини таквата услуга да се направи поодржлива. Шведската маса, не само појадокот или вечерата, се одличен начин на гостите да им се понуди вкус на локалната традиција, вели Ботура.
Во неговата кујна вишокот и остатоците од храна се всушност можност готвачот да ја искористи својата креативност и да направи нешто ново од храната што се враќа во кујната наместо да се троши. Покрај тоа, преземени се чекори во неговата кујна во Casa Maria Luigia во Модена, кои вклучуваат нудење помали чинии на гостите, намалување на големината на порциите на колачите и лебот и давање совети на гостите да им помогнат да изберат соодветни порции.
Ботура, исто така, препорачува хотелите да имаат станици за готвење во живо каде оброците се подготвуваат на лице место. Ова е забавно искуство за гостите, но значи и намалување на вишокот на претходно подготвена храна. Секој гостин добива само подготвена порција храна.
Денес, овој тип на услуга е трансформиран во хибридна варијанта на самопослужување, на која ѝ помагаат професионалци или сервери кои ја „спакуваат“ избраната храна во чинија. Двојна работа, би рекле многумина, но ова е единствениот начин да се надмине кризата. Вие изберете, тие ќе ви служат.
Со оброците во чинии, намалувањето на фрлањето храна е многу полесно. Големините на порциите на чиниите може внимателно да се дефинираат со управувањето со храната и пијалоците за да се намали вишокот на минимум. Во случаи кога има уште остатоци, вишокот храна треба да се донира на реномирани општествени субјекти со кои можеме да развиеме локално партнерство.
Извештајот на Програмата за животна средина на ОН за индексот на отпадоци од храна за 2024 година покажа дека во 2022 година биле потрошени 1,05 милијарди тони храна. Овие шокантни податоци само покажуваат колку итно е неопходно да се редефинираат приоритетите, а колку е неопходно да се донесат одредени законски прописи за да се спречи трошењето храна и непотребното трошење на вредни ресурси.