Ниски плати, материјални жртви и слаба вклученост на пазарот на трудот – ова се три критериуми кои статистиката ги вклучува во една бројка, а кои погодуваат милиони луѓе во Германија, пренесува германската новинска агенција (dpa).
Бројот на германски жители кои живеат во ризик од сиромаштија и социјална исклученост е сè уште висок.
Како што објави во средата Сојузниот завод за статистика, првите податоци од истражувањето на единствената статистика на ЕУ за приходите и условите за живот (EU-SILC) покажуваат дека минатата година 17,7 милиони Германци биле во опасност од сиромаштија или социјална исклученост.
Тоа е 21,2 отсто од вкупното население.
Тој број остана речиси непроменет во 2022 година.
Во Европската Унија, едно лице се смета за изложено на ризик од сиромаштија или социјална исклученост доколку е исполнет барем еден од трите критериуми.
Критериумите се нивните приходи да се под прагот на сиромаштија, нивното домаќинство да е погодено од сериозна материјална и социјална депривација или да живеат во домаќинство со многу малку вклученост на пазарот на трудот.
Статистичарите можат да одредат процент за секој од овие три критериуми.
Така, во 2023 година, приближно секој седми жител на Германија бил во ризик од сиромаштија, односно 14,3 отсто или околу 12 милиони луѓе. Во 2022 година учеството беше 14,8 отсто.
Околу 6,9 отсто од населението или 5,7 милиони луѓе морале да издржат значителни материјални и социјални жртви. Една година претходно тој процент беше 6,2 отсто.
И конечно, 9,8 отсто од Германците помлади од 65 години, или 6,2 милиони луѓе, живееле во домаќинства со многу малку вработени. Една година претходно тие исто така беа 9,8 отсто.
Во Германија, едно лице е во ризик од сиромаштија ако неговиот приход е помал од 60 проценти од просечната плата.
За самци оваа сума е доколку заработуваат помалку од 1.310 евра месечно. За двајца возрасни со две деца, прагот бил 2.751 евро.
Материјално и социјално одрекување се смета за ситуација кога некој нема пари да плати кирија, заем или хипотека, не може да си дозволи седумдневен одмор, да го замени стариот мебел или еднаш неделно да излегува со семејството или пријателите да јаде или пие.
Конечно, ниска вработеност постои кога, на пример, во двочлено домаќинство едното лице воопшто не работи, а другото работело само четири месеци годишно.
Експертот за сиромаштија, Кристоф Батервеге смета дека најдобар показател за сите овие бројки е заработката. Во исто време, тој е убеден дека тоа што оваа бројка не е зголемена е заблуда.
„Порастот на цените ги стави луѓето под притисок, дури и ако според оваа дефиниција тие не се изложени на ризик од сиромаштија“, вели Батервеге.
Слична е критиката на економистот Ајрин Бекер. Според неа, цените се искачиле над прагот на сиромаштија, поради што таа со скептицизам гледа на веродостојноста на бројките.
„Колку луѓе треба да се воздржуваат, не може да се види од оваа статистика. А на луѓето едноставно им било полошо“, рече Бекер.