По руската воена интервенција во Сирија коментаторите побрзаа да го прогласат Владимир Путин за генијален стратег, пишува во статија за “Њујорк тајмс” поранешниот амбасадор на САД во Москва Мајк Макфол.Тој смета дека вистината е токму во спротивна насока.

Пред 5 години Русија се наоѓаше во стабилна состојба, а “денес Путин игра, за да се заштити, а тоа е множење на погрешните одлуки кои се инспирирани од застарената  теорија за меѓународната политика”.Макфол советува САД и нивните сојузници да “употребат глобална стратегија, за да ги  минимизираат негативните последици од дејствијата на Русија и максимално да го зголемат позитивните од своите постапки “.

По Арапската пролет и протестите во Русија и Украина, Путин осомничиен дека зад сето ова се крие” раката на САД “и како  одговор треба да приложи принуда и сила, пишува авторот. Во Русија тактиката му застана на опозицијата. Како резултат сепак  на замрзнате економски реформи , инвестиции се намалија, а државниот долг се зголеми. Во Украина прогонствата на демонстрантите пропаднаа. Путин го зеде тоа како за операција на ЦИА и нанесе одмазднички удар – го анектира Крим и се обиде да освои дел од источна Украина.  Тоа се привремени достигнувања, а нивната цена продолжува да отекува, смета Макфол. “Како резултат на санкциите и падот на цената на енергенси економијата на Русија падна за 2 трилиони долари во 2014 година до 1,2 трилиони.” Путин беше принуден да го откачи проектот “Новорусия” – неговите агенти во источна Украина немаат поддршката на народот и не успеаја за наметнат ефикасно државно управување. Покрај тоа, неговите активности гарантираа дека Украина никогаш нема да влезе во Евроазискиата  економска унија и да стане повторно сојузник на Русија “, пишува поранешниот американски амбасадор во Москва.

Тогаш премина на темата за Сирија,

Макфол анализира:” По 4 години граѓанска војна под власта на Башар Асад остана мала територија, а тој се соочува со многу сериозни непријатели. Затоа Путин беше должен да интервенира – за да го спаси сојузникот-автократ “. Руската воздушна кампања ја поздравуваа сириската армија и нејзините сојузници”, но во долгорочна перспектива не е можно авионските напади да ја  обноват власта на Асад над целата земја. Макфол заклучува : “Путин е господар на краткорочните тактички мерки во одговор на неуспесите, но е помалку таланлив во областа на долгорочната стратегија”.

Според него “Задграничната авантура” на Путин порано или подоцна ќе пропадне. САД и нивните сојузници сепак се обврзани да го приближат овој неуспех, укажувајќи отпор на Русија на сите фронтови. “Во Сирија САД не може да дозволи Русија да биде отстранета  од сцената сите актери, освен Асад и” Исламска држава “.

Ние сме должни да г доставуваме повеќе оружје и поддршка на другите востанички групи. И да го предупредиме Путин дека новите напади врз бунтовниците, оние дистанцирани од  “Исламска држава”, ќе не принудат да застанеме во нивна заштита – или ако  создадеме зона слободна од летови, или ако  ги снабдиме со оружје за противвоздушна одбрана “, се вели во написот во” Њујорк тајмс “. Макфол предлага да се зголеми финансиската помош за Украина во замена за спроведување на економски реформи, а исто така да се прошири и обуката на украинските војници  и испораката на одбранбени оружје.” САД, очигледно, имаат интерес од појавата на силна, богата и демократска Русија, која ќе може да се интегрира во целосна степен во меѓународната заедница “, пишува уште Макфол.

Во овој момент, сепак единствениот инструмент да се подбутне Москва кон промена на курсот е како  да се задржува политиката на Путин и ‘да се пружа отпор, при тоа не само во Сирија, но и на стратешки нивоа во целиот свет.