Писмата на Алексеј Навални, до кои дојде „Њујорк тајмс“, покажаа дека Навални, симбол на отпорот кон Путин, успеал да остане во тек со актуелните настани дури и зад решетки. Писмата покажуваат како ги живеел последните месеци од животот, што читал, но и што мисли за Доналд Трамп.
Се пофалил дека за една година прочитал 44 книги на англиски јазик, се подготвувал за иднината, се расправал со новинарите и со задоволство преку своите соработници ги споделувал своите мислења за објавите на социјалните мрежи – вака Алексеј Навални ги поминал последните месеци од својот живот.
Во своите јавни пораки, Навални го нарекол неговото затворање „патување во вселената“. Поголемиот дел од времето го поминувал во самица, а останал и без тројца негови адвокати, кои биле уапсени поради приклучување кон „екстремистичка група“, како што обвинуваа руските власти.
Сепак, тој ги следел актуелните настани. Во писмото до својот пријател, фотографот Евгениј Фелдман, Навални ја нарекол програмата за евентуалниот втор мандат на поранешниот претседател Доналд Трамп, како „навистина застрашувачка“, пишува „Њујорк Тајмс“.
„Ако претседателот Џо Бајден има здравствени проблеми, Трамп ќе стане претседател. Зарем оваа очигледна работа не ги загрижува демократите?“, напишал Навални.
Во друго писмо до Фелдман на 3 декември, тој повторно ја изразил својата загриженост за Трамп и го прашал својот пријател: „Те молам, наведи ми еден актуелен политичар на кој му се восхитуваш“.
Навални можел да пишува и испраќа писма, а луѓето можеле да му пишуваат за 40 центи преку веб-страница. Откако писмата биле цензурирани, луѓето можеле да ги добијат неговите скенирани одговори.
Навални комуницирал и со надворешниот свет преку адвокат. Тој ги коментирал и неговите чести сослушувања за нови кривични постапки што ги покрена руската држава со цел да му ја продолжи затворската казна или по жалбите поднесени за третманот што го добивал во затворот.
Навални му рекол на Красилшчик, медиумски претприемач кој сега е во егзил во Берлин, дека ужива во сослушувањата, и покрај природата на рускиот правосуден систем.
„Го одвлекуваат вниманието и помагаат времето да помине побрзо“, напишал тој. „Покрај тоа, тие даваат чувство на борба“, пишува „Њујорк Тајмс“.
Појавувањата пред судот му дале можност да го покаже својот презир кон системот. Минатиот јули, на крајот од судењето кое резултираше со уште една 19-годишна затворска казна, Навални им кажал на судијата и на полицајците во судницата дека се „луди“.
„Имате еден живот, даден од Бога, и на ова избирате да го потрошите?“, ги прашал тој.
На едно од неговите последни видео сослушувања во јануари, Навални се залагал за правото на подолги паузи за оброци за консумирање „две чаши врела вода и две лебови одвратен леб“, кои му следувале. Жалбата била одбиена.
Судот ја одбил и неговата жалба во врска со ќелијата во која бил затворен. Ќелиите обично биле ладни, влажни и слабо проветрени мали бетонски простории. Но, Навални не се жалел толку на нив, колку што била дозволена само една книга во ќелијата.
Во писмото во април минатата година до Красилшчик, Навални објаснил дека претпочита да чита 10 книги истовремено и „да се префрла од една на друга“. Тој рече дека почнал да ги сака мемоарите: „Поради некоја причина секогаш ги презирав. Но, тие се всушност неверојатни“.
Често барал препораки за читање, но и ги споделувал. Опишувајќи го затворскиот живот на Красилшчик во писмото од јули, тој препорачал девет книги на оваа тема, вклучувајќи ги и делата на советскиот дисидент Анатолиј Марченко.
Живот во затвор
Во тоа писмо Навални додал дека го препрочита „Еден ден од животот на Иван Денисович“, роман на Александар Солженицин за гулагот на Сталин. Откако преживеа штрајк со глад, Навални напишал дека дури сега ја сфаќа развратноста на работните логори од советската ера.
Кери Кенеди, активистка за човекови права и ќерка на демократскиот политичар Роберт Ф. Кенеди, кој беше убиен во 1968 година, исто така размениле писма со Навални. Тој ѝ рекол дека плачел „два или три пати“ додека ја читал книгата за нејзиниот татко препорачана од пријател, објави таа на Инстаграм по веста за смртта.
Откако бил префрлен во затворската колонија ИК-3, во близина на Арктичкиот круг, неговата комуникација со надворешниот свет била значително намалена.
Тајмс објави дека неговата способност да комуницира од тој затвор била значително нарушена. Новинарот Сергеј Пархоменко го добил писмото што Навални му го испратил на 13 февруари, неколку дена пред неговата смрт. Во писмото, кое Пархоменко го сподели на Фејсбук, тој зборува за книги и вели дека има пристап само до класиците во неговиот нов затвор.
„Кој можеше да претпостави дека Чехов е најдепресивниот руски писател?“, прашал Навални.