Конклавата за изборот на новиот папа, илјадагодишен ватикански таен обред, започнува со влегувањето на новоизбраниот кардинал во Сикстинската капела, по што предводникот на папските литургиски прослави го исфрла од собата сето она што е излишно и ја затвора огромната врата зад себе со извикот „екстра омнес“. Вака и официјално започнува изборот на новиот поглавар на Католичката црква.
Конклавата, која доаѓа од латинскиот термин „cum clave“ што значи „под клуч“, е обред што го придружува „раѓањето“ на новите папи со векови, од гласањето под фреските на Микеланџело во Сикстинската капела до иконскиот бел чад што му претходи на традиционалното прогласување „хабемус папам“ (имаме папа) од балконот на базиликата Свети Петар.
Пред официјалниот почеток на конклавата, кардиналите пристигнуваат во Рим и одат да преноќат во Куќата на Света Марта, истата зграда каде што покојниот папа Франциск избра да живее, наместо во луксузниот папски стан. Кардиналите, помлади од 80 години, на денот на конклавата се собираат во базиликата Свети Петар на утринската миса што ја слави деканот на кардиналното збогување, во овој случај временскиот Џовани Батиста Ре (91).
Во попладневните часови, облечени во нивните кардинални одежди, одело составено од темноцрвена наметка, бела рокета со тесни ракави и мочета, кратки наметки прицврстени напред, кардиналите се собираат во капелата Свети Павле во Апостолската палата и ја повикуваат помошта на Светиот Дух. Потоа започнуваат поворка кон Систинската капела, која веќе е подготвена за кардиналите со дрвени клупи и печката каде ќе се запалат белешките и гласачките ливчиња.
Процедурата за избор на папата беше сменета со апостолскиот устав Universi Dominici Gregis на папата Јован Павле Втори во 1996 година. Максималниот број на кардинали е 120, но во моментов има 135 со право на глас и не е исклучено, како што веќе се случи во минатото, да се дозволат исклучоци од правилата.
Секому му е забрането користење на какви било уреди и контакт со надворешниот свет. Дури откако сите кардинали ќе положат заклетва со полагање на рацете на Евангелието, кое завршува со извикот „екстра омнес“ (сите надвор), конклавата официјално започнува, вратите на Сикстинската капела се заклучуваат и гласањето започнува. Доколку конклавата почне попладне, до крајот на денот ќе има само едно гласање. Во наредните денови секој ден ќе се гласа по четири круга – два претпладне и два попладне.
Кога ќе го напишат своето име на гласачкото ливче под фразата „Eligo in Summum Pontificem“ (го бирам папата), секој поединечен кардинален избирач оди до олтарот со двојно преклопено и јасно видливо гласачко ливче. Во теорија, забрането е да се даде глас за себе. На олтарот со урната, секој кардинал ја изговара следната заклетва на латински: „Го повикувам сведокот на Христос Господ, кој ќе ми суди, да го даде мојот глас на оној за кој верувам дека треба да биде избран според Божјиот суд“. Потоа кардиналот го вметнува гласачкото ливче во урната и се враќа на своето место.
Кога ќе заврши гласањето, првите два кардинали кои бројат го отвораат и тивко го читаат името напишано на гласачкото ливче, додека третиот гласно го кажува напишаното име.
Потоа на ливчињата им се прават дупки и се врзуваат заедно, а потоа се палат во печка.
Папата се избира со двотретинско мнозинство од присутните кардинали. Ако по три дена не се избере папа, гласањето е прекинато за ден на молитва и размислување. Потоа се одржуваат нови кругови на гласање до конечниот избор. Црниот чад од оџакот на Систинската капела ја информира јавноста дека папата не е избран. Кога ќе се избере папата, кардиналот декан најпрво му се обраќа на избраниот кандидат и го прашува дали ја прифаќа функцијата и, доколку е така, какво име ќе избере. Дури тогаш ќе се запалат гласачките ливчиња и ќе се пушти бел чад од Систинската капела за светот да знае дека е избран нов папа.