Поранешниот член на „Вагнер“, Влад, кој побара да му се смени името од безбедносни причини, сега служи во руската армија и се согласи да ја раскаже својата приказна за „Москва Тајмс“. „Дали ќе можам да пукам во моите другари? е прашањето што го вознемирило Влад за време на вооружениот бунт на неговите поранешни соборци на 24 јуни.
Конвој од бунтовнички платеници предводен од Евгениј Пригожин напредуваше кон Москва и Русија се чинеше дека е на работ на граѓанска војна. Влад се плашеше дека ќе биде испратен да го брани главниот град од неговите поранешни другари.
По бунтот, кој заврши со тоа што Пригожин и неговите луѓе се согласија да заминат во егзил во Белорусија, неколку поранешни и сегашни борци на Вагнер кои разговараа за „Москва Тајмс“ споделија различни ставови за бунтот и неговото влијание врз иднината на приватната воена компанија.
„Мојата земја е во војна и не можам да стојам настрана“
Како и другите поранешни платеници, 29-годишниот Влад го обвини Пригожин за предизвикување на конфликтот меѓу руските војници поради неговата лична расправија со руското Министерство за одбрана. „Никогаш не би си дозволил да вперам оружје кон сопствениот народ и, во одредена смисла, против нашата земја“, рече Влад. Тој наведува дека се пријавил во Вагнер за да ја „одбрани својата земја“, а не „од симпатии кон Пригожин“.
„Јас и моите другари се боревме за земјата, а не за некој ќелав идиот и неговите лични амбиции“, додаде 35-годишниот Роман, друг поранешен платеник на Вагнер од Москва. Роман одлучи да ја напушти својата работа во финансии за да му се придружи на Вагнер минатата година поради чувство на „граѓанска должност“.
„Мојата земја е во војна и не можам да стојам настрана“, рече поранешниот платеник, кој служеше девет месеци на фронтот во Украина, напредувајќи со својата единица од Попасна до Бахмут. За неговата служба, тој беше награден со Црн крст, една од воените почести на Вагнер.
„Сега сум половина патриот и половина предавник“
По долгогодишно работење во сенка во глобалните конфликтни зони – и стекнување репутација за брутални тактики и кршење на правата – „вагнерците“ и Пригожин презедоа многу јавна улога во руската инвазија на Украина. И Роман и Влад велат дека биле шокирани кога Пригожин објавил вооружен бунт против министерот за одбрана Сергеј Шојгу и наредил окупација на Ростов на Дон.
Иако не се согласуваа со бунтот на Пригожин, тие исто така го обвинија военото раководство што дозволило конфликтот со Вагнер да ескалира до оваа точка. „Поради нивното невнимание настрада најдобро подготвената воена единица кај нас“, истакна Влад. Тој верува дека угледот на „Вагнер“ бил нарушен поради бунтот на Пригожин.
„Ако мојот железен крст ме правеше 100% патриот, сега сум половина патриот, а половина предавник“, убеден е Роман. Иако востанието беше прекинато за помалку од 24 часа, сепак имаше жртви. Неофицијалните податоци велат дека загинале околу 15 руски војници, додека неколку воени возила биле оштетени.
„Нашите другари се убиваа меѓусебно, уништена е огромна количина на воен имот, луѓето беа исплашени, а да не зборуваме за оштетувањето на угледот на Русија на геополитичката сцена“, продолжи Роман да го критикува бунтот на Пригожин затоа што не успеа да постигне никакви конкретни цели.
„Ростов го поддржа Пригожин“
„Генералите сè уште се таму“, рече Роман, мислејќи на корумпираните и неефикасни воени водачи кои Пригожин наводно имал намера да ги собори. За разлика од Роман и Влад, другите поранешни платеници рекоа дека останале целосно лојални на Пригожин, како што е 29-годишниот Малик, кој прошета во центарот на Санкт Петербург, само една недела по државниот удар, носејќи капа и маица со логото на Вагнер.
„Не е забрането, јас останувам патриот“, нагласи Малик, исто така ветеран од битката за Бахмут, коментирајќи ја својата облека. Раните од шрапнели на рацете штотуку му зараснале.
„Целиот Ростов ги поддржуваше „вагнерците“ и Пригожин. Пригожин зборува и постапува правилно, тој направи многу за земјата, додека мислам дека Шојгу никогаш не направи ништо корисно“, рече тој. Некои платеници сè уште се надеваат дека бунтот на Пригожин ќе доведе до реконструкција на военото раководство на земјата, кое тие го обвинија за корупција и неспособност.
„Се надевам дека „маршот за правда“ делуваше како предупредувачко ѕвоно за нашата влада, дека видоа дека е зрело време за промени“, вели 32-годишниот Михаил, друг платеник од „Вагнер“. Тој е поранешен работник во фабрика од централна Русија, кој е дел од Вагнер од 2020 година, служејќи во Централноафриканската Република и Украина.
„Вагнер продолжува да ги брани интересите на Русија“
Иако тој го критикуваше бунтот на Пригожин како „премногу радикален“, восхитувањето на Михаил од водачот на „Вагнер“ не се намалува по обидот за пуч и тој наведува дека Пригожин „останува лидер на најдобрата воена организација во светот“. Судбината на „Вагнер“ сега изгледа неизвесна. Во деновите по обидот за државен удар, се чинеше дека регрутирањето на платеници за војната во Украина продолжи во неколку руски региони.
Страниците за регрутирање повторно се појавија на руската социјална мрежа ВКонтакте откако беа симнати за време на востанието. Сепак, како што истакна шефот на Комитетот за одбрана на Државната дума, Андреј Картаполов, „Вагнер“ сега ќе мора да потпише договор со Министерството за одбрана или ќе ги загуби државните средства и повеќе нема да може да учествува во војната во Украина.
Михаил тврди дека за неговата единица се уште ништо не е сменето. Нему и на неговите другари им било понудено да се пријават во конвенционалната војска, но тие „не биле принудени“ на тоа, а тој нема намера да го стори тоа. Тој планира да се врати во својата единица откако ќе се опорави од раните. „Не е важно каде сме, „Вагнер“ останува руска компанија која ги брани руските интереси. Ќе одиме каде и да ни кажат“, заклучи тој.