Само едно  деноноќие пред самоубиството на Адолф Хитлер швајцарскиот новинар Курт Шпејдел му  поставил неколку интересни прашања. На крајот на април 1945 година извршниот секретар на партијата Мартин Борман добил задача да воспостави контакт со новинар од земјите кои ја задржаа неутралност, и да го доведе во бункерот на канцеларијата на Рајхстагот.Самиот Шпејдел загинал за време на освојувањето на Рајхстагот, но стенограмот бил земен заедно со многу други документи запленети од Рајхстагот, и била однесена во Москва. Токму таму неодамна е откриен меѓу архивите на Музејот на вооружените сили. Во 1995 година, еден од соработниците во музејот дешифрираат стенограмот и останал запрепастен од вредноста на историскиот документ. Веднаш се обратил кон редакцијата на рускиот весник “Националная газета” и денес имаме можност да прочитаме прашањата кон Фирерот и неговите одговори.

Пред 27 години, влегувајќи во политичка борба, претпоставувавте ли дека ве очекува таккво финале? Да, уште тогаш прекрасно знаевме со што се правиме  и каде ќе одиме.Ние стапивме во одлучувачката борба (Endkampf), залогот во која беа самиот живот и постоење на белата раса. На картата беше лансирано сè и излезите можеа да бидат два: да победиме или  да загинеме.

Денес, 29 април 1945 година, сфаќате ли дека претрпевте пораз? Не мислам дека сме изгубиле. Германија – да, таа ја загуби војната, Вермахтот претрпе пораз. Но ние дадовме поттик на една моќна идеја. Националсоцијализмот нагледно го  докажа своето апсолутна предност. Сетете  се на 1918, сетете се на 1920 година – каде беше Германија тогаш? За неколку години, во кои бевме на власт, ние ја  создадовме најголемата држава во историјата на човештвото. Изградивме економија, воспитан здрави млади луѓе – здрави духовно и физички. На крајот во историјата остануваат само големите дела. Кој сега се сеќава за илјадниците работници, кои загинале при изградбата на египетските пирамиди? Денес остануваат само самите грандиозни чуда како пирамидите! Да, ние паднавме во борбата, но тоа е пропаст кон врвот (der Fall nach oben). Националсоцијализмот припаѓа на иднината. Не се плашам да кажам дека ова е иднината во 21 век. Не би бил изненаден ако во 21 век националсоцијализмот победи во Русија. Во годините на војната бев принудени да ја преиспитам гледната точка за расисти. Погледнете што ќе ви кажам: никој тука во Европа, ниту на друго место, знаеше за Русија. Јас воопшто не ги идеализирав Русите – во нив има нешто многу азиско. Фактите се си факти: руската нација се покажа силна и издржлива во оваа луда и луда војна и јас нема да се изненадите ако спасението на белата раса дојде од Исток. Ова ќе биде логично.

Велите дека идејата ви е заработено, но  ја изгубивме војната. Логично  прашање е: имавме ли потреба од оваа војна? Зборувате како да во целиот свет само од мене зависи дали да започне оваа војна или не. Знам дека по смртта и врз нас ќе пуштат кучињата. Ќе не нарекуваат агресори и забегано . Но, тоа не е вистина, ниту јас, ниту кој и да било друг во Германија ја сакаше оваа војна. Новата генерација Германци изградија голема земја и не е нивна вина, дека им ставија прачка во тркалата. Американците, Англичаните и Евреите низ целиот свет направија така дека да започне оваа војна, за да задуши растот на младото национално  движење. Само идиот може да си помисли дека војната се родила во главата на нашите стратези. Видете, во 1939 година ние бевме опкружени со непријатели кои бројно ни надминуваат, како и технички. Но, дури и во такви услови германскиот дух манифестира хероизам.

Гледајќи наназад, не се ли БЕГА од некои ваши активности? Пример т. н. Конечна одлука на еврејското прашање? Во овој трагичен за Германија час не би можел да мислам за Евреите. За чие решение во животот жалам најмногу? Разгонети на врхушка на германската армија во лицето на Штурмовиот одред (СЕ) и казната на Ернст Ром (раководител на штурмоваците СЕ.). Во 1934 година СЕ станува огромна сила, како во тоа време во неа членуваат 3 милиони луѓе. Во пролетта на 1934 година дел од нејзините членови почнуваат да ги навредуваат одлуките на предводена од Хитлер нова германска управа. Едни од Најжесток искази прави Ром, велејќи отворено дека армијата (рајхсвер) треба да биде затворена и претворена во школа за обука, а нејзиното место да биде окупирана од “револуционерна милиција”, предводена од СЕ. Со оваа своја позиција Ром влегува во конфликт со Хитлер, кој го користи ова како повод за пресметка со противниците во Ноќта на долгите ножеви во  почетокот на јули 1934 година. Тогаш тој  под влијание на сопствените емоции, одигра улога и внатрешни интриги во партијата. Ернст со сите свои недостатоци беше посветен на идејата на националсоцијализмот и се бореше рамо до рамо со мене. Без СЕ не би имало партија. Многумина  тогаш ме обвинуваа  за предавство кон националната револуција, но и покрај гласините јас дејствував од причини морал и морал, се борев за чистотата во редовите на партијата. Ернст беше мој пријател и умре со моето име на уста. Ако денес тој беше жив, сè ќе беше поинаку. А Вермахтот едноставно ме предаде, загина од рацете на своите генерали. Сталин направи брилијантен потег, што  подготви чистка во Црвената армија и се ослободи од корумпираната аристократија.

Извор: kerpeden.wordpress.com