Црногорската влада е блиску до донесување одлука за воведување седумчасовно работно време, кое според премиерот Милојко Спајиќ, ќе ги задоволи и работодавачите и синдикатите. „По обемни размислувања, пронајдовме модел кој може да биде прифатлив за сите страни. Следната недела ќе одржиме широка дискусија со социјалните партнери, каде што ќе го финализираме предлогот“, изјави Спајиќ.
Намерата е оваа реформа да донесе подобрување во квалитетот на животот на граѓаните, да им овозможи повеќе време за семејството, но и поефикасна работа.
Сепак, од Синдикатот на работодавачи во Црна Гора (UPCG) изразија загриженост и тврдат дека сега не постојат услови за намалување на работното време на седум часа. Сузана Радуловиќ од оваа организација рече дека идејата е „прерана“ и дека пред да се донесе ваква одлука, треба да се направи детална проценка на влијанието врз економијата, која веќе се соочува со големи проблеми, особено со недостаток на работна сила.
Од друга страна, Унијата на слободни синдикати смета дека Црна Гора мора да се движи во таа насока и дека е важно да се започнат преговори што е можно поскоро. „Владата не го исполни првичниот рок, но од нас зависи да направиме сѐ за да седнеме на маса и да најдеме решение што ќе ги задоволи сите страни“, вели Срѓа Кековиќ од Сојузот на синдикати.
Воведувањето седумчасовно работно време беше едно од изборните ветувања на движењето „Европа сега“, чиј лидер е премиерот Спајиќ. Неговата влада веќе ги исполни дел од ветувањата, како што е зголемувањето на минималната пензија на 450 евра и зголемувањето на просечната плата на илјада евра.
Меѓутоа, критичарите предупредуваат дека овие зголемувања може да бидат штетни за државниот буџет и дека постои ризик од поголем дефицит, особено затоа што се намалени некои даноци за работодавците. Според последните податоци на Министерството за финансии, во првиот квартал од 2025 година, Црна Гора има дефицит во јавните финансии од 81,1 милион евра, што претставува околу 1% од БДП.
Премиерот Спајиќ е дел од политичката промена во Црна Гора од 2020 година, кога неговото движење „Европа сега“ ја собори власта која ја имаше Демократската партија на социјалистите на Мило Ѓукановиќ. Тој беше министер за финансии во првата влада по промени и е познат по реформите кои ги зголемија минималните плати во земјата. Денеска, неговото движење владее со поддршка од десничарски партии и националните албански и бошњачки партии, со цел формирање стабилна влада.