Со години, Германија е пример за релативно успешна транзиција на Европа кон електрични возила, со растечки удел на електрични модели во вкупната продажба и оптимистички индустриски проекции. Минатата година, укинувањето на субвенциите го запре овој раст, а пазарот на електрични возила во Германија се најде во голема криза. Но, оваа година повторно покажа одлично закрепнување.
Според најновите податоци на ACEA, во Германија во првите десет месеци од оваа година се регистрирани 434.627 електрични автомобили. Тоа е за дури 39,4 проценти повеќе од минатата година, а уделот на електричните автомобили во Германија во однос на „продажбата“ скокна на 18,5 проценти.
Но, се чини дека сè е само „илузија“. Имено, според Zentralverband Deutsches Kraftfahrzeuggewerbe e.V. (Централна асоцијација на германски дилери на моторни возила), речиси една четвртина од сите новорегистрирани електрични автомобили во 2025 година воопшто не стигнале до вистински купувачи, туку биле регистрирани од самите производители и дилери!
Ова драматично ја менува сликата за реалната побарувачка, пишува Jutarnji.hr. Во октомври, уделот на „саморегистрациите“ достигна 25 проценти, а во првите десет месеци сегментот на електрични автомобили регистрираше дури 51 процент повеќе вакви „вештачки“ регистрации отколку минатата година. Во овој период, реалните купувања на електрични автомобили всушност се намалија, за девет проценти во првата половина од оваа година.
Причината за оваа практика е регулативата од Брисел. Строгите квоти за CO2 ги принудуваат производителите математички да го зголемат уделот на електричните возила во возниот парк или ризикуваат милијарди евра казни. Саморегистрациите им овозможуваат да изгледаат успешно на хартија, иако пазарот јасно го покажува спротивното. Овие возила потоа тивко се препродаваат како „нови половни автомобили“, со големи попусти.
Последиците од овој меур се веќе видливи. Според анализата на DAT, вредноста на тригодишен половен електричен автомобил во Германија падна на само 48,8 проценти од неговата оригинална цена, додека бензинските модели задржуваат 63 проценти, а дизелите 61,3 проценти од нивната вредност во истиот период. Поплавата од „фабрички користени електрични автомобили“ ги намалува цените, ги нарушува моделите за лизинг и дополнително го намалува интересот на клиентите.
Иронично, истите производители кои сега купуваат автомобили за себе сега жестоко лобираат против правилата што се обидуваат да ги заобиколат. Тие бараат олабавување на целите за 2030 и 2035 година и продолжување на хибридите со приклучок по 2035 година. ACEA тврди дека целите на ЕУ се „недостижни“, а лидерите во индустријата предупредуваат дека тие „се судираат со ѕидот со полна брзина со електрификацијата“.
Но, пазарот не е во нивна корист. Кинескиот BYD и другите производители нудат попристапни и технолошки конкурентни модели, додека понудата на Германија продолжува да се потпира на поскапи електрични автомобили кои се борат да најдат купувачи без субвенции. Затоа, ZDK предупредува дека официјалната статистика повеќе не ги одразува вистинските интереси на потрошувачите, туку стратегиите за избегнување казни. Без јасна поделба на податоците, секоја проценка на напредокот на електричната мобилност во Германија останува под знак прашалник.
За купувачите, парадоксално, има добри вести. Се очекува пазарот на половни електрични автомобили да понуди изобилство од прифатливи, речиси нови модели. Но, за ЕУ, овие бројки се непријатно предупредување дека дури и реномираната западна индустрија е добро запознаена со принципот „снаоѓај се, другар“.