Совет за возрасните кои не добиле емоционална поддршка во детството: Како да се грижите за себе денес

Детството за многумина е исполнето со топлина и љубов — спомени за родители кои биле тука, кои слушале и разбирале, и кои учеле дека грешките се дел од учењето и растењето.

од Марта Пешевска
12 прегледи Shutterstock

Но, за други, сликата е поинаква. Тие се сеќаваат на тишина, критики, притисок да бидат „добри“, „љубезни“ и „совршени“. Ако во вашето детство никогаш не сте почувствувале дека сте доволно добри, дека вашиот труд и вашиот јас биле прифатени, треба да знаете дека не сте сами. Многу луѓе носат такви чувства и во возрасна доба, и тоа може да има големо влијание на нивната способност да се сакаат себеси и да се грижат за себе.

Но постои и добра вест: иако не можеме да го смениме минатото, можеме да влијаеме на сегашноста и иднината. Можеме да си дадеме она што не сме го добиле тогаш, и да почнеме да градиме поубав однос со себе. Еве три совети како тоа да го направите.

  1. Научете да бидете љубезни кон себе и да преземете одговорност

Ако сè уште се чувствувате премногу строги кон себе кога направите грешка, можеби тоа е затоа што како дете сте научиле дека грешките се лоши, дека не смеете да згрешите, и дека тоа значи дека не сте доволно добри. Можеби сте доживеале казни, осуда или игнорирање кога не сте ги исполниле очекувањата. Но вистината е дека грешките се човечки и потребни за раст.

Замислете како еден родител со разбирање ќе каже на детето: „Ајде да видиме што се случи, да научиме нешто од тоа.“ Така детето учи емпатија — кон себе и кон другите. Ако тоа не сте го имале, сега е време да го научите.

Следниот пат кога ќе направите грешка, направете пауза и кажете си: „Сите прават грешки, и јас сум човек.“ Размислете што можете да научите од тоа, и подарете си разбирање. Вие имате право да учите и да растете без да се критикувате бескрајно.

  1. Вежбајте самодисциплина, но не преку казна

Можеби ви е тешко да се организирате, да не одложувате или да се придржувате до планови, и ви се чини дека сте мрзливи. Можеби и некој ви го кажал тоа. Но самодисциплината не е нешто што се има или нема – таа се учи, најчесто во детството.

Родителите кои љубезно и доследно поставуваат граници („прво домашна задача, потоа цртани“), помагаат на детето да научи да каже „не“ на краткорочните задоволства, за да постигне нешта што се важни на долг рок.

Ако тоа не сте го доживеале, не значи дека нешто ви недостасува. Значи дека немавте пример. Затоа, престанете да се критикувате и почнете да се разбирате. Самодисциплината не е казна, туку грижлив избор да направите нешто што ви е важно, со прифаќање дека не мора да бидете совршени.

  1. Научете да се сакате вистински — такви какви што сте

Многу родители сакаат, но не секогаш гледаат кој сте навистина. Можеби сте добивале поддршка само кога ги исполнувале очекувањата на другите, но не и кога покажувале свој вистински карактер и желби. Можеби сè уште не знаете како да се сакате без услови.

Вистинската љубов кон себе значи: „Те гледам, знам кој си и го сакам тоа.“ Ако не сте го почувствувале тоа како дете, можете да си го дадете сами.

Затоа направете листа: кој сте вие, што сакате, што ве мотивира, и во што другите ви велат дека сте добри. Запишете и најмалите ваши квалитети и гордости и повторувајте го тој список често. Вие не сте само она што другите го гледаат, туку сте и она што го чувствувате и знаете за себе.

Извор: Index.hr