Загриженоста на Турција за сопствената безбедност е легитимна, изјави во неделата во Хелсинки генералниот секретар на НАТО, Јенс Столтенберг, коментирајќи го противењето на официјална Анкара за членството на Финска и Шведска во алијансата.
Столтенберг на прес-конференција со финскиот претседател Саули Ниинисто рече дека ниту една друга членка на НАТО не доживеала толку терористички напади како Турција и дека нејзината загриженост, како важна членка на алијансата, треба да се сфати сериозно.
„Кога некој вреден сојузник изразува загриженост за тероризмот, ние го сфаќаме сериозно“, рече шефот на НАТО, според Ројтерс.
Двајцата лидери рекоа дека работат со Турција за да се решат какви било несогласувања меѓу трите страни, пренесе Хина.
Турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган ги обвинува Стокхолм и Хелсинки дека прифаќаат членови на Курдистанската работничка партија (ПКК), која Турција ја смета за терористичка организација.
Финскиот претседател во неделата рече дека неговата земја „не ги третира“ членовите на ПКК поинаку од сегашните членки на НАТО и дека затоа е тешко да се разбере што очекува Турција од Хелсинки, но дека ќе продолжи да разговара за тоа.
„Историски момент“
За време на 20-минутната конференција, Столтенберг и Ниинисто не ги споменаа Хрватска и претседателот Зоран Милановиќ, кој повика на блокада на членството на двете земји додека не се спроведе реформите на Босна и Херцеговина како што бара официјален Загреб.
Ниинисто го нарече влезот на двете земји во НАТО „историски“ настан за Финска, но и за скандинавските земји.
Финска и Шведска поднесоа барање за членство во НАТО, загрижени за нивната безбедност по руската агресија врз Украина.
Столтенберг во понеделник ќе допатува во Шведска за да разговара со премиерката Магдалена Андерсон, сите десет дена пред самитот на НАТО во Мадрид на 29 јуни, на кој се поканети двете земји кандидати.
Запрашан од новинарите да го објасни забавувањето, имајќи предвид дека по поднесувањето на кандидатурите на двете земји, се зборуваше за забрзан процес, Столтенберг рече дека самитот во Мадрид никогаш не бил спомнат како настан за одобрување на апликации од Финска и Шведска.