И покрај колапсот на сите светски пазари и сè поголемите шанси за рецесија, трговскиот блицкриг на Трамп не е на повидок ниту една недела по „Денот на ослободувањето“. Ако ништо друго, сè поизвесно е дека сме на самиот почеток на пресметката што сè помалку актери вистински ја разбираат, без разлика што се работи за невидена ситуација која суштински ќе го ресетира целиот меѓународен поредок.
„Ако Америка продолжи да инсистира на ова, ние сме подготвени да се бориме до самиот крај. Невремето може да разбранува плитко езеро, но не и длабок океан“, му рекол кинескиот лидер Си Џинпинг на својот американски колега, јасно ставајќи до знаење дека не се претерано обесхрабрени од заканата на Доналд Трамп за нова, де факто, царинска стапка од 100 проценти.
Кинеските (државни) компании веднаш ги „збија редовите“ за да ја апсорбираат загубата во цените на акциите. Една од најголемите нафтени компании, Синопек, овој вторник објави намера да ги откупи сопствените акции вредни меѓу 273 и 409 милиони долари, а истиот потег го најавија и други компании.
Сепак, ударот беше претрпен и се одрази на односот јуан-долар. Имено, Народната банка го постави референтниот курс на 7,2038 (пред тоа беше околу 6,90), со што се ослабна валутата. Послабиот јуан може да му помогне на кинескиот извоз со тоа што ќе ги направи нивните производи поевтини, а со тоа и поконкурентни на глобалниот пазар. Но, од друга страна ја зголемува цената на увозот, особено енергетските производи кои Кина ги плаќа во американски долари.
За разлика од Кина, авторитарна држава која, како што вели самиот Доналд Трамп, размислува со векови, а не во изборни циклуси и затоа може да си дозволи непопуларни и контроверзни потези бидејќи народот и онака нема право на глас, Америка пред се е демократска држава. Сепак. Во тој дух, за разлика од авторитарната Кина, која зад себе го има „луксузот“ да ги построи сите компании и граѓани, Трамп полека но сигурно ја губи довербата: прво на неговите блиски соработници, потоа на американскиот бизнис сектор и на крајот на самите граѓани кои во последните денови со неверување гледаат во пензиските фондови.
Дотолку е полошо затоа што станува сè појасно дека новата администрација не ги замислуваше трговската војна и царините само како преговарачка тактика за подобрување на сопствената позиција на глобалната сцена, што е до одреден степен легитимно ако се прави одговорно, но тоа е вистинско кредо на нејасни економисти од внатрешниот круг на Трамп.
„Да, свесен сум дека има спротивставени пораки од нашата администрација“, потврди Стивен Миран, претседател на Советот за економски прашања на Белата куќа на Трамп, за Волстрит журнал, откако министерот за финансии ги повика лидерите на сите земји во светот да го земат телефонот и да му се јават на претседателот Трамп, додека во исто време Наваро објави авторска статија во „Фајненшл тајмс“ во која, тврди дека остануваат тарифите без разлика на какви било преговори.
Во морето на пазарните црнила, има зрно добра вест за Азија. Јапонскиот премиер Шигеру Ишиба беше меѓу првите што обезбеди место на масата на Трамп во преговорите, што предизвика нивниот пазарен индекс „Никеи“ веднаш да се зголеми за дури шест проценти. Ваквиот брз и ненадеен пресврт на движењето на берзата докажува до кој степен овој хаос е вештачки создаден и зависи од расположението на еден човек.
Покрај граѓаните и претставниците на републиканците, паниката почна да се шири и кај американските милијардери (донатори), во моментот кога Волстрит овој понеделник на тацна му ја сервира стратегијата за излез, докажувајќи дека е доволно само еден сочен трач да се смени целиот светски тренд. Но, Трамп намерно ја игнорираше стратегијата за излез.
Ригидниот пристап на Трамп, неподготвеноста да прави отстапки и систематското игнорирање на трендовите на глобалниот и домашниот пазар на пазарот ја уништуваат економската доверба во САД, а тоа на крајот може да доведе до изолација и „економска нуклеарна зима“, предупреди во неделата шефот на хеџ-фондовите Бил Акман.