Украинскиот претседател, Володимир Зеленски, ја отвори вратата од својот таен подземен бункер и покажа како изгледаат воените соби каде ги носи најголемите одлуки.
Лидерот за кој цел свет слуша од почетокот на војната во Украина, ја покажа внатрешноста на бункерот во Киев каде живее веќе една година.
Отворајќи го бункерот по повод годишнината од руската инвазија на неговата земја, тој му ја покажа внатрешноста на украинскиот новинар, Дмитро Комаров.
Зеленски ја покажа големината на просторот, домот во кој носи критични одлуки и одржува состаноци, а таму седна во раните утрински часови на 24 февруари минатата година кога беше информиран за руската инвазија.
Во документарецот наречен „Година“, Комаров објави снимка од претседателската база со фотографии од неговото семејство.
Имаше и биста на воениот водач Винстон Черчил во канцеларија украсена со украински знамиња.
Претседателот покажа и гардеробер во која се препознава облеката што ја носи последната година.
Зеленски во разговорот откри некои детали од 24 февруари минатата година кога почна војната со Русија.
„Многу е тешко да се запаметат сите детали. Ми се јавија да ми кажат дека се започна. Ме разбудија со сопругата, семејството, синот, ќерката. Дефинитивно размислував да ги разбудам децата, да спакувам сè. Кажувајќи им на децата што се случува, дека војната започна. Тие се возрасни, мора да сфатат што се случува. Заминав многу брзо. Го сакам моето семејство, но за мене како претседател приоритет беше да бидам тука.“, рече Зеленски.
Инсајдер од владата изјави за Тајмс дека е тешко да се биде во бункерот бидејќи „не можеш да го видиш сонцето, не знаеш колку е часот“.
За време на престојот во бункерот, Зеленски не ја видел сопругата Олена, ниту нивните две деца.
Кога излегуваше од бункерот, одеше на првата линија, ќе прошета по рововите и ја покажуваше солидарноста во центарот на Киев.
Тој рече дека нема време да размислува за влијанието на војната врз неговото младо семејство.
„Немавме време за таква романса, бидејќи бевме зафатени. Единственото нешто на кое се сеќавам дека размислував (по инвазијата) беше оваа канцеларија, телефоните, тимот што сега треба да го соберам. Сè се смени. Животот се промени. И беше невозможно да се вратиме на она што беше порано“, додаде тој.