Пеп Гвардиола одржа моќен и политички говор за Газа откако вчера доби почесен докторат од Универзитетот во Манчестер.
Менаџерот на Манчестер Сити, кој доби почесен докторат за неговиот придонес за градот за време на неговите девет години на „Етихад“, призна дека поради војната во Газа „го боли целото тело“ и упати остро предупредување до оние кои замижуваат.
Гвардиола се приклучи на Манчестер Сити во 2016 година, наследувајќи го Мануел Пелегрини, и оттогаш освои низа трофеи, вклучувајќи шест титули во Премиер лигата, четири Лига купови, два ФА купа и трофејот од Лигата на шампионите.
По добивањето на неговото последно признание, кое му го врачи ректорката на универзитетот, Назир Афзал, во „Витерт Хол“, Гвардиола ја искористи можноста политички да проговори за Газа.
⚡️JUST IN:
Pep Guardiola, while receiving an honorary degree from the University of Manchester, gave a powerful speech about Gaza:
"It is so painful what we see in Gaza, it hurts all my body…it is not about ideology but the love of life…It is about refusing to be silent or… pic.twitter.com/s4w9ht8yhK
— Suppressed News. (@SuppressedNws) June 9, 2025
„Толку е болно она што го гледаме во Газа. Ме боли целото тело. Да бидам јасен – не станува збор за идеологија. Не станува збор за тоа дали јас сум во право, а ти не си во право. Станува збор само за љубов кон животот. Станува збор за грижа за твојот сосед. Можеби мислиме дека можеме да видиме момчиња и девојчиња од четири години како се убиваат од бомба или како се убиваат во болница, која повеќе не е болница, и мислиме дека тоа не е наша работа. Да, во ред. Можеме да размислиме за тоа. Не е наша работа, но бидете внимателни. Следното четиригодишно, петгодишно дете ќе биде наше. Жал ми е што ги гледам моите деца Марија, Мариус и Валентина секое утро откако започна кошмарот во Газа. И многу сум исплашен“, рече Шпанецот и продолжи:
„Можеби оваа слика изгледа далеку од местото каде што живееме сега. И можеби се прашувате што можеме да направиме. Има една приказна што ме потсетува. Шумата гори. Сите животни живеат преплашени, беспомошни. Но, малата птица лета назад и напред кон морето, напред-назад носејќи капки вода во својот мал клун. Змијата се смее и прашува: „Зошто брате? Никогаш нема да го изгасиш огнот.“ Кутрата птица одговара: „Да, знам.“ „Тогаш зошто го правиш тоа одново и одново?“ прашува змијата повторно. „Јас само го правам својот дел“, одговара птицата за последен пат. Птицата знае дека нема да го запре огнот, но одбива да не прави ништо. Во свет кој често ни кажува дека сме премногу мали за да направиме разлика, оваа приказна ме потсетува дека моќта на поединецот не е во обемот, туку во изборот. Во појавувањето, во одбивањето да молчи или да мирува кога е најважно.“
Потсетете се дека ОН претходно оваа недела предупреди дека Газа се соочува со „ужасни нивоа на смрт и уништување“ и побара Израел да дозволи „поплава од помош“ во градот.