Научниците открија дека „борбата на половите“ започнува уште пред раѓањето во матката, при што „алчните“ гени наследени од таткото се „натпреваруваат“ со гените на мајката за тоа колку храна треба да добие плодот.
Како што фетусот расте во утробата, гените на двата родители се „натегаат“ околу хранливите материи, оставајќи ги гените на таткото „алчни“.
Во новата студија објавена во понеделникот во списанието Development Cell, научниците открија дека ова „влечење на конци“ се случува помеѓу гените на двајцата родители во матката откако фетусот „ја објави“ својата потреба од повеќе хранливи материи со испраќање на хормонски сигнал познат како IGF2 CAPE.
Во студијата, истражувачите од Универзитетот во Кембриџ ги претставија резултатите од нивното истражување за тоа зошто некои бебиња се борат за правилен раст во утробата.
Помеѓу 10-15 проценти од бебињата слабо растат во утробата, често покажувајќи намален раст на крвните садови во плацентата.
Истражувачите користеле генетски модифицирани глувци, кои биолошки се слични на луѓето, и откриле дека гените на таткото реагираат на сигналот IGF2 со проширување на крвните садови во плацентата за да се зголеми снабдувањето со хранливи материи, додека гените на мајката се обидуваат да го ограничат ова проширување.
Премногу IGF2 води до прекумерен раст, додека премалиот IGF2, предизвикан од доминацијата на мајчините гени, е поврзан со премал раст, но и двете крајности се поврзани со здравствени компликации.
„Една теорија за втиснатите гени е дека гените изразени од страната на таткото се алчни и себични. Тие сакаат да извлечат што е можно повеќе ресурси од мајката. Но, гените изразени од страната на мајката делуваат како контрамерка за да се балансираат овие барања“, вели Водечкиот автор на студијата Мигел Констансија.
Сепак, научниците велат дека оваа „борба“ е всушност добра работа бидејќи гените меѓусебно се балансираат и обезбедуваат фетусот да добие правилна исхрана.
Научниот тим верува дека нивните наоди ќе помогнат подобро да се разбере начинот на кој фетусот, плацентата и мајката меѓусебно комуницираат за време на бременоста.
Ова може да доведе до нови начини за мерење на нивоата на IGF2 кај фетусот и да отвори начини за употреба на лекови за нормализирање на тие нивоа.