Во редица или во јавен превоз, подобро е да го спуштите мобилниот телефон и без страв да се нурнете во мислите за да го спасите мозокот, тврди новата студија на експерти од Универзитетот во Кјото, објавена во „Journal of Experimental Psychology: General “.
„Луѓето имаат единствена способност да се нурнат во своите мисли, но како што покажува новата студија, тие воопшто не го ценат тоа и не разбираат колку е важно, а исто така и пријатно, може да биде само да се размислува, да се сонува, да се фантазира. Ова објаснува зошто многумина, запаѓајќи во ситуација на чекање и принудна неактивност, претпочитаат да се „закопаат“ во својот телефон, друг електронски уред или на друг начин да го одвлечат вниманието наместо да се повлечат во себе“, вели Аја Хатано од Универзитетот во Кјото, главен автор на истражувањето.
Хатано и нејзините колеги спровеле серија експерименти во кои учествувале 259 волонтери. Целта на истражувачите е да ги споредат перцепциите на учесниците за тоа колку долго би сакале да останат сами со своите мисли и искуства.
Во текот на првиот експеримент, секој учесник поминал 20 минути сам. Ним им било забрането да прават нешто што го одвлекува вниманието, како што е користење паметен телефон, читање или шетање низ собата. Во текот на друг експеримент, условите за останување сами се менуваат – учесниците можат да бидат во голема сала или мал темен простор, времетраењето исто така варира.
Меѓутоа, секој пат се испоставува дека луѓето добиваат многу повеќе задоволство од потопувањето во себе отколку што сфаќаат.
Овие резултати се особено важни во денешниот свет, кога сите сме преоптоварени со информации и може да бидеме дефокусирани во секое време, рече Ку Мурајама, коавтор на Хатано.
„Деновиве е неверојатно лесно да се убие времето. Во автобусот за работа, го проверувате телефонот наместо да се изгубите во талкањето, прескокнувањето на мислите. Го кревате телефонот затоа што очекувате дека ќе биде едноставно премногу досадно за размислување. Сепак, ова предвидување можеби е погрешно и ја губите способноста да се забавувате без помош на надворешни стимули“, објасни Мурајама.
Оваа пропуштена шанса може скапо да не чини, бидејќи студиите покажуваат дека токму при такво слободно потопување во себе можете да најдете смисла и цел во вашиот живот, во овие моменти се буди креативното размислување и на ум доаѓаат решенија за старите проблеми, додаде Мурајама.
Во спротивно нашиот мозок „учи“ да биде мрзелив. Без можности да се бараат решенија за различни предизвици, се зголемува и ризикот од Алцхајмерова болест, додаваат научниците.