„Кому му е потребен друг непријател кога за сојузник ги има САД?“. Точноста на зборовите на поранешниот претседател на Европскиот совет, Доналд Туск, повторно е проверена со протекувањето на доверливи документи на американското министерство за одбрана.
Од почетокот на март, па дури и порано, на Интернет се појавија повеќе од сто високо доверливи документи на Пентагон. Тие содржат содржина за сериозни интервенции на американската администрација во конфликтите меѓу Русија и Украина, трајно прислушување на лидерите и високите функционери на Украина, Јужна Кореја и Израел.
По еден месец, протекувањето на документи на Пентагон стана настан познат на светската јавност и најсериозен сличен инцидент откако се случи аферата Викиликс во 2013 година.
Во последните неколку децении, американското прислушување на сојузниците веќе беше јавна тајна, но последниот инцидент, сепак, неверојатно ги „повреди“ американските сојузници. Тајните документи содржат голем број детали за конфликтот меѓу Русија и Украина, вклучително и пролетниот офанзивен план на украинската војска, информации за помошта од Запад во распоредувањето на украинските сили и испораката на оружје.
Документите, исто така, открија дека САД извршиле опширно прислушување на украинскиот претседател Владимир Зеленски. Си-Ен-Ен цитираше лице во близок контакт со Зелески дека Украина е длабоко фрустрирана и огорчена од истекувањето на доверливите информации. Покрај горенаведеното, под надзор на САД се и процесот на судските реформи во Израел, тајните консултации на јужнокорејските функционери за можноста за испорака на деструктивно оружје во Украина.
Судејќи според тие информации, САД не веруваат никому, вклучувајќи ги и своите сојузници. Без разлика на лидерите на американските сојузници или движењето на воената ситуација и конфликтот, сите тие се само пиони на шаховската табла на американската хегемонија.
Зошто САД се толку опседнати со прислушувањето? Историски гледано, концептот на вистински сојузници никогаш немал место во американската хегемонистичка концепција. Исто како што рече поранешниот аналитичар на Централната разузнавачка агенција (ЦИА), Рејмонд Мекгован, таканаречените сојузници се всушност земји зависни од САД.
Од себичната психологија на „апсолутна безбедност“, САД им пристапуваат на своите сојузници со зголемување на контролата врз нив, постојано чувајќи се од нивните постапки, дури и користејќи ги како „алатки“ за подобро да ѝ служат на американската хегемонија. Во овој случај, прислушувањето полека стана „неопходна алатка“.
Покрај тоа, прислушувањето е исто така средство со кое САД се обидуваат да ја задржат својата лидерска позиција и да ги следат приватните интереси во светот. Поранешниот директор на ЦИА, Џејмс Вулси, призна дека благодарение на добиените информации Агенцијата ѝ помогнала на компанијата „Боинг“ да одземе важна нарачка од Саудиска Арабија од европскиот „Ербас“.
Сепак, прислушувањето не е единствениот нож што САД им го заби во грбот на своите сојузници! Однесувањето на САД директно не потсетува на зборовите на Хенри Кисинџер: Опасно е да се биде непријател на САД, но уште поопасно е да се биде нивен сојузник.