Додека сириските бунтовници брзо напредуваа кон главниот град Дамаск, судбината на претседателот Башар ал-Асад беше во рацете на руските агенти додека неговите војници се повлекуваа и се облекуваа во цивилна облека.
Сè уште прогонуван од снимките од убиството и осакатувањето на либискиот лидер Моамер Гадафи во граѓанската војна во земјата во 2011 година, Кремљ одлучи да го спаси својот сојузник иако заклучи дека повеќе не може да направи ништо за да го поддржи режимот на Асад, објави денес Блумберг, цитирајќи извори запознаени со темата.
Рускиот претседател Владимир Путин сега сака да знае зошто руското разузнавање не успеало да забележи растечка закана за владеењето на Асад додека не биде предоцна, изјави близок до Кремљ, запознаен со ситуацијата.
Според три извори, Русија го убедила Асад дека ќе ја загуби борбата против вооружените групи предводени од поранешниот огранок на Ал Каеда ХТС и му понудила нему и на неговото семејство безбеден премин доколку тој веднаш замине.
Руските разузнавачи го организираа бегството и го изведоа Асад преку нивната воздушна база во Сирија, рекоа двете лица. Транспондерот на авионот бил исклучен за да се избегне следење, изјави еден од двата извори.
Одлуката да се одведат сирискиот диктатор и неговото семејство во егзил стави крај на повеќе од половина век долгото владеење на династијата Асад. Да потсетиме, Башар го наследи својот татко Хафаз кој беше претседател од 1971 година до неговата смрт во 2000 година. Неколку часа по заминувањето на Асад, милитантите влегоа во Дамаск без отпор и прогласија победа во сирискиот конфликт што беснееше речиси 14 години.
Портпаролот на Кремљ Дмитриј Песков не одговори веднаш на барањето за коментар, а Путин досега јавно не зборуваше за падот на режимот на Асад.
„Ова беше контрола на штетата“, рече Руслан Пухов, шеф на московскиот Центар за анализа на стратегии и технологии, тинк-тенк за одбрана и безбедност. Тој рече дека е „многу логично“ што Русите му рекле на Асад да се повлече бидејќи сака да избегне крвопролевање во кое ќе ја доживее истата судбина како Гадафи или ирачкиот диктатор Садам Хусеин, кој беше обесен во 2006 година по судењето.
Во време кога Русија се плаши за иднината на нејзините две клучни воени бази во Сирија, поморското пристаниште Тартус и аеродромот Хмеимим, Кремљ се обидува да изгледа присебен иако руските власти се изненадени од брзината на пресвртот во Сирија.
Руските државни медиуми ја туркаат пораката дека Асад е виновен за поразот, а Москва го одржа зборот не откажувајќи се од него и сега треба да се фокусира на одржување на своите стратешки интереси во Сирија и поширокиот Блиски Исток.
Русија првично ги бомбардираше опозициските борци во обид да ги потисне и да ги зајакне силите на Асад. Но, бидејќи сириската армија пружи мал отпор додека бунтовниците го зазедоа градот Хама неколку дена по преземањето на Алепо, Русија одлучи дека не може да го заштити режимот додека бунтовниците упаднаа во стратешкиот град Хомс, рече еден од изворите.
Министерството за надворешни работи во Москва објави дека Асад поднел оставка и ја напуштил својата земја, додавајќи дека Русија е во контакт со „сите сириски опозициски групи“. Рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров ден претходно во главниот град на Катар, Доха, разговараше за сириската криза со своите ирански и турски колеги.
Иран, како и Русија, беше близок сојузник на Асад. Двете земји застанаа во негова одбрана во 2015 година, кога Путин испрати руски војници во Сирија за да му помогнат на Асад да ги потисне бунтовниците што го опколија Дамаск. Турција ги поддржа бунтовниците кои конечно успеаја да го соборат долгогодишниот сириски диктатор.