Запирањето на сезонското поместување на стрелките двапати годишно не е лесно, главно од политички причини. Европејците изгубија уште еден час вечерва бидејќи часовниците беа поместени за еден час нанапред, со што официјално започна летното сметање на времето.
Ова е нешто што на малкумина им се допаѓа, како што покажува истражувањето од 2018 година, според кое 84 отсто од граѓаните на ЕУ се против оваа појава.
Според научните студии, промената на времето може да го наруши усогласувањето на нашето тело со светлината, што може да доведе до недостаток на сон и да влијае на неколку болести.
Сезонското менување на часовниците е исто така спротивно на првичната цел на практиката – заштеда на енергија, како што објаснува за Еуроњуз Аријадна Гуел Санс, заменик директор на Иницијативата за користење на времето.
„Тоа се покажа како погрешно, па штедењето енергија веќе не ни помага, бидејќи е создадено во време кога интернетот не постоеше, а потрошувачката на енергија беше значително различна од денес“, рече таа.
Европската комисија се обиде да стави крај на промените на двојниот часовник со директива што ја претстави во септември 2018 година. Европскиот парламент ја одобри оваа иницијатива со мнозинство и со широк политички консензус: 410 гласа „за“, 192 против и 51 воздржан.
Сепак, земјите не можеа да се договорат и досега го блокираа овој предлог. Владите се обесхрабрени да дејствуваат независно по ова прашање бидејќи ЕУ сака сите промени да бидат истовремено за да се заштити функционирањето на единствениот пазар.
Литванија би можела повторно да го покрене ова прашање за време на нејзиното претседавање со Советот на Европската унија во 2027 година, според советникот на претседателот Гитанас Наузеда.
„Сè уште веруваме дека координирано решение би било достижно. Охрабруваме обновени дискусии за изнаоѓање решение, но веруваме дека најдобро е земјите-членки да одлучат сами“, рече портпаролот на Европската комисија на прашањето за ова прашање.
Крај на промените, но не и крај на проблемите
Сепак, запирање на промената на часовникот значи да се донесе одлука дали да се задржи зимското или летното сметање на времето.
Ова е исто така вистинско политичко прашање, бидејќи временските зони отсекогаш биле под влијание на политичките одлуки.
За време на Втората светска војна, Германија ја наметна својата временска зона на окупираната Франција и Бенелукс, додека диктаторот Франциско Франко одлучи да ја усогласи Шпанија со нацистичка Германија на Адолф Хитлер.
Неодамна, украинскиот парламент го откажа преминот кон летно сметање на времето за да избегне усогласување со московското стандардно време (UTC+3) за половина година, што Русија го наметна на окупираните територии на Украина.
Овие одлуки не мора да се совпаѓаат со почитувањето на таканареченото „сончево време“.
„Треба да бидеме што е можно подредени со нашата природна временска зона. Едноставно кажано, тоа значи дека кога е 12 во мојата зона, сонцето е на највисоката точка на небото“, објасни Гуел Санс.
Ова не е случај за западноевропските земји, чии часовници се значително поместени во однос на летното сметање на времето. Резултатот, особено во лето, е доцното изгрејсонце и зајдисонце, што значително влијае на секојдневната рутина во земји како Шпанија.
Затоа, Иницијативата за користење на времето за здраво општество предлага радикална промена со четири временски зони засновани на меридијани.
Обединетото Кралство, Франција, Шпанија и Бенелукс би биле во истата западноевропска временска зона, што одговара на сегашното време на Гринич. Ирска и Португалија би биле усогласени со Исланд во временската зона на Азорските Острови, еден час поназад, додека цела Централна Европа, плус Грција, би била еден час понапред, а Источна Европа, вклучувајќи ги и балтичките земји, би била два часа понапред.
Сепак, оваа нова конфигурација ќе донесе нови проблеми. На пример, Ирска и Северна Ирска би имале различни времиња, што веројатно би покренало ново политичко прашање.