Новоизбраниот претседател на САД, Доналд Трамп oколу себе собира поранешни генерали што е невообичаена практика во модерната политика.
Покрај жабјите батаци и школки “Трамп ги заборави навредите на Ромни.
Тоа, според мислењето на многу експерти, може да биде особено опасно во администрацијата чиј претседател нема политичко искуство.
Според порталот Политико, најмалку четворица пензионирани генерали би можеле да се најдат на високи позиции во новата американска администрација.
Фактот е дека Трамп прменогу би можел да се потпира на поранешни воени команданти во креирањето на надворешната и безбедносна политика и некои конгресмени, дипломати и поранешни официјални претставници на Националниот совет за безбедност.
Покрај тоа, преголемото потпирање на луѓе од воената средина би го ослабнал уставниот принцип за цивилната контрола на владата.
Иако кандидатите од воените кругови кај Трамн многу не се квалификуваа, дури и изборот на пензионираниот генерал Џим Матис за секретар за одбрана се сретна со позитивен одговор, но постои ризик дека новата администрација може да гледа врз надворешните работи и одбрана само низ призмата на војската, при тоа занемарувајќи ја дипломатијата.
“Јас не би препорачал пензиониран генерал за министер за одбрана”, рече Вилијам Пери, кој беше шеф на Пентагон за време на мандатот на претседателот Бил Клинтон.
Спомнувањето на пензионираниот генерал Дејвид Петреус како потенцијален кандидат за државен секретар за Пери само ја зголемува загриженоста.
“Генерал државен секретар и секретарот за одбрана не е добра идеја. Јас никогаш тоа не би го препорачувал. Би сакал во овој град кој има одредено искуство во дипломатијата и политиката”, вели Пери.
Пензионираниот генерал Пол Керн смета дека е логично дека Трамп, како бизнисмен да побара совет за националната безбедност од пензионирани генерали, но “ако има премногу овој тренд не сака да го види.”
Освен Матис кој е секретар за одбрана, Трамп го назначи пензионираниот генерал Мајкл Флин како негов национален советник за безбедност.
Исто така, тој расмилува за пензионираниот генерал Џон Кели и да го назначи за министер за внатрешна безбедност, а во петокот разговараше и со пензиониран адмирал Џон Кели, поранешен функционер за домашна безбедност.
Ова не е прв пат претседателите да размислуваат за пензиинирани генерали на високи позиции во националната безбедност. На позицијата советник за национална безбедност, кој за разлика од другите, не бара одобрување од Сенатот, беше Брент Скоукрофт.
А, пензионираниот генерал Колин Пауел, кој беше државен секретар во администрацијата на претседателот Џорџ Буш, беше советник за национална безбедност на претседателот Роналд Реган.
Првиот советник за национална безбедност на Барак Обама беше пензионираниот поморски генерал Џим Џонс.
“Пензионирани генерали, речиси сите имаат широко образование”, изјави пензионираниот генерал и поранешен командант на НАТО, Весли Кларк, додавајќи дека тие знаат како се работи со големи системи и во повеќето случаи не се во потрага по можност да преминете на втората позиција.
Од друга страна, Демократскиот конгресмен Адам Смит на државата Вашингтон, која не го поддржува изборот на Матис за секретар за одбрана, вели дека главната разлика точка меѓу цивилните и воените перспектива, е дека надворешната политика бара избалансиран пристап.
Со ова се согласува и поранешниот официјален претставник на Белата куќа, Гордон Адамс.
“Претседателот и заменик претседател кој не знае многу за надворешна политика, е опкружен со луѓе кои се во униформа. Ова е спротивно на американската традиција на цивилна контрола”, вели тој.
Тој додава, само затоа што тие ја соблекле униформа, не значи дека се цивили.
“Тие продолжуваат да даваат воена помош. Матис е одличен командант на бојното поле, но тој никогаш не бил политичар”, вели Адамс.