Системот Safe City може да има повеќе цели истовремено – и во пракса секогаш создава дебата. Еве ја суштината, без политички навивања:
1️⃣ Воведување ред и зголемување на безбедноста
-
Главниот аргумент за вакви системи е дека намалуваат сообраќајни незгоди, особено оние со тешки последици.
-
Во многу држави, автоматските камери покажале дека возачите стануваат повнимателни кога знаат дека нема „толеранција“.
-
Строгите системи често го менуваат однесувањето кај оние што постојано возат над дозволеното.
2️⃣ Дисциплина и култура во сообраќајот
-
Македонија има проблем со непрописно паркирање, брзо возење, поминување на црвено и непочитување на пешаците.
-
Safe City може да биде начин да се дисциплинираат навиките – не поради казните, туку поради ризикот „секој прекршок се гледа“.
3️⃣ Полнење на буџетот – реален ризик
-
Ако се казнува и за 1 км/ч повеќе, тоа може да се протолкува како метод за масовно генерирање приходи.
-
Доколку државата премногу се потпира на казни, системот лесно се чувствува како фискален инструмент наместо безбедносен.
-
Транспарентноста е клучна:
-
Дали камерите се поставуваат на места со реален ризик?
-
Или на места со голем проток за да „пливаат“ казните?
-
Клучен заклучок
Системот може да биде корисен за безбедност и дисциплина, но казнување за 1 км/ч изгледа повеќе како финансиски механизам отколку како мерка за безбедност.
Најздрав модел би бил:
-
Трпеливост (толеранција од 5–10 км/ч, како во многу европски земји)
-
Фокус на опасни точки, а не на „лесни“ прекршоци
-
Јавна објава на приходите од казни и нивна употреба за сообраќајна инфраструктура
Извор: ChatGPT