Алергискиот ринитис е најчестата хронична, неинфективна респираторна болест на денешницата, која погодува повеќе од 500 милиони луѓе во светот, од кои речиси половина се деца и адолесценти.
Оваа болест е предизвикана од алергени кои потекнуваат од полен (полен од дрвја, трева и плевел) и домашна прашина (грини, бубашваби, мувла и епител од домашни миленици), а кај децата го зголемува ризикот од развој на бронхијална астма, посочуваат лекари.
На крајот на последната деценија е регистриран најголем пораст на зачестеноста на преосетливост на полен од ајдучка трева, која е водечка причина за респираторни алергиски реакции, чии симптоми се најизразени кон крајот на летото и почетокот на есента.
Амброзијата припаѓа на биолошки агресивен и широко распространет плевел во светот со многу алергенски полен. Во Европа најзагрозени се Унгарија, Словачка, но и земјите од Балканот.
Симптоми на алергиски ринитис се често кивање во серија кое тешко се запира, обилен воден секрет од ноздрите, чешање и затнати ноздри, чешање во грлото, непцето, ушните канали, а во повеќето случаи и чешање, солзење и црвенило на очите.
Поради овие симптоми, лекарите често не ја препознаваат оваа болест, а нејзиното негативно влијание врз квалитетот на животот на заболените е исклучително големо, бидејќи овие луѓе имаат нарушувања на спиењето и вниманието, се уморни, летаргични, отсутни од работа, а кај децата тоа има негативно влијание врз вниманието и напредувањето кон училиштето.
Поради високите трошоци за лекувањето кое го бара, алергискиот ринитис денес не е само здравствен проблем, туку и социјален проблем. Често се поврзува со други болести и доколку не се лекува адекватно, носи ризик од преминување во потешка форма на болеста, како и бронхијална астма.
Борбата против алергиските заболувања на респираторниот тракт се заснова на спречување на изложеност на алергени, примена на современа фармаколошка терапија и алергенска имунотерапија, како и постојана едукација на пациентите.
Основна цел на лекувањето на алергискиот ринитис е да се контролираат симптомите на болеста, да се подобри квалитетот на животот на заболените, но и да се намали ризикот и да се спречи прогресијата на болеста во бронхијална астма.