Кога ќе го  прочитате овој наслов, човек може да помисли дека станува збор за феноменот со кој Европа се судри неодамна: стотици илјади бегалци – како настрадани од тешкотиите на граѓанската војна, така и авантуристи, по копно и по море со инвазија на Балканот, а потоа со сите средства се обидуваат да дојдат до побогатите земји – Германија, Франција, Скандинавија.

Тоа  го забележува Леонид Савин во анализата во рускиот сајт “Фонд за стратешка култура” .Се чини дека има објективни причини за овој поток: во Либија, Сирија, Ирак вооружените судири и војна продолжуваат со години, во Палестина и во Авганистан ситуацијата исто е немирна. Дури и во Тунис и во Египет, каде мина Арапската пролет, има што да се извојува во врска со положбата на населението. Речиси никој не го забележува Бахреин, каде не од вчера протестите на опозицијата се задушуваат на најжесток начин. Во Јемен пак нанесуваат удари на воздухот во свадбените церемонии. Точно дека овие две држави се наоѓаат на многу незгодни места – едноставно нема каде да се бега. Има и еден не помалку важен детал: во Саудиска Арабија се изградени кампови за бегалци муслимани, но чудно зошто никој не оди таму. Во краен случај – во Јордан и Турција.

Сепак има ли некаква општа причина за тоа избезумени желба да избегаш од својата татковина? Богатите роднини,се  утврдиле смногу порано во Унијата? Или оние познатите приказни  за социјалната помош, со кои можеш мирно да си живееш? Нели за да поминеш сличен пат, треба да платиш великодушно за услугите на превозниците. Според некои информации шверцерите земат од четири до десет илјади долари за да поминат еден бегалец од Сирија или Либан до Европа. Дури и ако овој човек има богати роднини во странство, е невозможно да се добие овие средства во банката во уништената од војната Сирија.Организирањето на превезувањето против долг претпоставува очигледно познати гаранции, особено имајќи предвид дека често се случува бродовите да тонат во Средоземното Море. Кој и зошто дава гаранции, и  поттикна стотици илјади луѓе да се насочат  од другите континенти кон  Европа? Истражувачите откриле многу интересен факт поврзан со користењето на социјалните мрежи. Било утврдено дека повиците кон мигрантите на Твитер да  одат во Германија се формирани главно во САД.

Значи неслучајно се остваруваат врз другите земји – од Иран за време на претседателските избори во 2009 година до Египет и Тунис, каде што улогата на социјалните мрежи за мобилизацијата на населението веќе беше значителена . Она што го гледаме сега, е реализација на пракса на теоретски случувања од стратешки карактер. Слични стратегии се развиваа одамна. Едно од нив е истражувањето на центарот “Белфор” кон Институтот за државно управување кон Универзитетот Харвард, чие име авторот на оваа статија го користи за наслов Strategic Engineered Migration as a Weapon of War. Истражувањето е објавено за првпат во списанието Civil Wars во 2008 година Како  се користи комбинација на статистичка анализа на податоци и тематски истражувања, авторот на овој труд Кели Гринхил дава одговор на следниве прашања: можат ли бегалците да бидат посебен вид оружје; може ли ова оружје да се користи не само во воено, но и во мирнодопски и колку би било успешно неговото користење.Општо земено Гринхил одговара позитивно на сите прашања. Всушност соработниците на центарот “Белфор”, како и на други единици на Универзитетот Харвард во текот на многу години се занимаваат со проектирање на стратегии за управување со конфликтите во контекст на поширока надворешно политичка проблематика. Директорот на Белферскиот центар Греам Алисон е поранешен помошник на министерот за одбрана на САД во администрацијата на Клинтон.Покрај тоа, центарот финансира исто така и истражување на специјалната оперативна работна група, која се занимава со Русија. САД само даваат еден  вид  на форма дека сочувствуваат со удар од миграциската бран Европа. Така на пример во објавениот неодамна статија на Ричард Хас, претседател на влијателната глобалистка структура Совет за меѓународни односи, посветена на европските проблеми, во однос на миграциската криза во Унијата неслучајно се користи зборот менаџиране (управување). Уживајќи во предизвиканите од бегалците тешкотии на Европа, Ричард Хас истакнува дека САД имаат како обврски да и помагаат на Европската унија, така и на стратешките интереси во однос на Германија и Европа во целина. Точно дека независно од “обврската да помагаат”, од страна на САД не се забележува никаква помош ниту во однос на контролата над нелегалниот упад во европските земји, ниту во однос на привремено сместување на бегалците. Еве уште еден интересен факт. На 15 септември Барак Обама го потпиша указот за потребата од користење во државното управување бихевиористички методи (бихевиоризам, наука за проучување на однесувањето ). Последното гранка на бихевиоризмот познато како nudge (може да се преведе како “благ подбуцнување”), не е ништо друго освен уште технологија за манипулација на луѓето. Тука се гледа раката на Кас Санштајн, кој претходно се занимавал со прашањата на информациите и управувањето во кабинетот на Обама. Во коавторство со британски колега тој напиша книга насловена Nudge: Improving Decisions About Health, Wealth, and Happiness (“подбуцнеше – ги подобрува одлуките за здравје, богатство и среќата” ), каде зад убавите зборови се кријат методи на психолошка манипулација во секојдневието. Всушност сопругата на Санштајн е не баш известната Саманта Пауер, постојан претставник на САД во Советот за безбедност на ОН.) Може да не се сомневаме дека социјалните техники на “малото подбуцнување”   ќе се користат далеку надвор од границите на САД. Најмногу ефикасно оружје сепак не само во фигуративна, но и во директен смисла можат да бидат мигрантите, способни да создадат мал партизански одред за диверзантски-терористички акции на новата територија. За одбележување е дека САД не само прибира  туку и “најмногу ветува” снимки од овој вид, но им се обезбеди и статус на бегалци и официјална заштита. Според пробиените  неодамна тајни информации во 2014 година  кога миграциските служби во САД  направиле исклучоци за  азил за 1519 лица. И најинтересното : сите овие луѓе на еден или друг начин се поврзани со терористички групи и имаат големо искуство во субверзија.

Во списокот фигурираат старите сојузници на Вашингтон од групата на кубанските емигранти, борци од Ослободителната војска на Косово, на кои било  за кои  се знае зошто не им се живее во нивната вештачки создадена држава, како и други тајни и експлицитни сојузници на САД. Бегалски статус добиле 49 поранешни државјани на Ирак од Ирачката демократска партија, Курдската демократска партија и Патриотскиот сојуз на Курдистан. Меѓу овие “1519 исклучоци” има и претставници на други организации, посветени долги години на вооружената борба. Може само да се претпоставува во какви идни војни САД се покануваат да користат како оружје слични специфични мигранти.