Истражувачите од Универзитетот во Бремен ги споредиле луѓето кои биле слободни и оние кои биле во врски, врз основа на оценките за задоволство од животот и пет главни особини на личноста.
Резултатите покажаа дека луѓето кои останале слободни имале пониски резултати за екстровертност, совесност и отвореност кон искуства во споредба со оние кои биле во брак или во врски, објавува „Дејли меил“.
Луѓето кои биле сингл целиот свој живот, исто така, имале пониски резултати за задоволство од животот.
„Постојат разлики помеѓу луѓето кои остануваат сами целиот свој живот и оние кои влегуваат во врски. Треба да обрнеме посебно внимание на луѓето кои остануваат сами. Ако имаат луѓе кои се грижат за нив, тоа дефинитивно може да помогне“, вели Џулија Стерн, една од авторките на студијата.
Неколку претходни студии го испитуваа влијанието на осаменоста, но дефинициите за осаменост значително се разликуваа бидејќи многу студии го земаа предвид само моменталниот статус на испитаниците, а не нивната мината историја на врски.
За да се справи со ова прашање, истражувачите анкетирале повеќе од 77.000 луѓе над 50 години, поделени во пет групи: моментално во врска, никогаш не живееле со партнер, никогаш не биле во брак или никогаш не биле во долгорочна врска.
Учесниците одговараа на прашања за задоволството од животот, како и за нивните карактеристики според „Петте големи“ особини на личноста – отвореност кон искуства, совесност, екстровертност, пријатност и невротизам.
Резултатите покажаа дека луѓето кои никогаш не биле во сериозна долгорочна врска имале пониски резултати за екстровертност, отвореност и задоволство од животот од оние кои моментално биле слободни, но живееле со партнер или биле во брак во минатото.
Истражувачите, исто така, забележаа клучни разлики меѓу културите, половите и возрасните групи. Во земјите каде што браковите се почести, осаменоста довела до уште пониски резултати за задоволство од животот.
Жените кои биле слободни имале повисоки резултати за задоволство од животот од мажите, додека постарите луѓе биле позадоволни од својот статус на слободни од луѓето на средна возраст.
Научниците не можат со сигурност да кажат дали разликите во особините се должат на селекција (луѓето со одредени особини имаат поголема веројатност да започнат врска) или на социјализација (долгорочните врски можат да ги променат личностите).
„Поверојатно е дека постои ефект на селекција: на пример, луѓето кои се поекстровертни имаат поголема тенденција да влегуваат во врски“, додаде Стерн.