„Времињата се менуваат“, пее Боб Дилан. А музичарите се повеќе ги продаваат правата на своите песни. Музичката компанија Sony во понеделникот објави дека го купила целиот каталог на снимена музика од Боб Дилан од 1962 година до денес, а во договорот се вклучени и идните изданија и реизданија.
Цената не е објавена, но експертите проценуваат дека Дилан за тоа можел да добие 200 милиони долари.
Ова не е прва продажба на опусот на Дилан. Пред нешто повеќе од една година, тој ги продаде на Universal авторските права на неговите песни (што е различно од правата за снимање) за наводно 300 милиони долари.
Добитникот на Нобеловата награда за литература е само последниот во низата музичари кои решаваат да ги продадат своите права на големите издавачки куќи и корпорации.
Непосредно пред 75-годишнината од неговото раѓање, наследниците на Дејвид Боуви си дадоа голем подарок продавајќи ги правата на целиот негов музички каталог. Тие добија 250 милиони долари за тоа, според списанието Variety.
Опусот на Боуви, кој опфаќа шест децении креативност, вклучува повеќе од 25 студиски албуми со хитови меѓу кои „Space Oddity“, „Changes“, „Heroes“ и „Let’s Dance“. Сето ова сега припаѓа на Warner Chappell Music.
Брус Спрингстин ја продаде целата своја работа на Sony. Red Hot Chili Peppers, Шакира, Тина Тарнер и многу други исто така заработија значителни суми со откажувањето од правата на нивната музика.
Резултатот е пад на продажбата на рекорди бидејќи луѓето се свртуваат кон стриминг музика на платформи како Spotify. Покрај тоа, имаше пад на приходите од концерти поради пандемијата.
„Не можам да работам“, објави американскиот кантавтор Дејвид Крозби на Твитер пред една година, одлучувајќи да ги продаде своите права. „Стримингот ми украде пари од плочите… Имам семејство и хипотека и морам да се грижам за нив, така што тоа е мојата единствена опција“.
Откако ќе се продаде, тешко е да се вратат правата за песна. Но, барем на краток рок, уметниците заработуваат големи пари. Се вели дека рок групата Red Hot Chili Peppers заработила околу 140 милиони долари од продажбата на британската корпорација Hipgnosis.
Спрингстин се проценува дека е на врвот на листата со рекордна продажба од 500 милиони долари, значителна сума за човек чии песни зборуваат за проблемите на работничката класа.
Hipgnosis се смета за пионер во управувањето со правата. Британската инвестициска компанија е основана од Мерк Меркјуријадис, музички ветеран кој беше менаџер на Бијонсе, Ајрон Мејден, Пет Шоп Бојс и Нил Роџерс, гитарист во диско-фанк бендот Шик и познат продуцент.
Американскиот кантавтор Бери Манилоу, Нил Јанг и Шакира се исто така дел од портфолиото на компанијата.
Иако обожавателите на овие уметници често ги обвинуваат дека ги продаваат своите идоли, Hipgnosis постојано изјавува дека музиката ја пласираат исклучиво под услови поставени од уметникот, како на пример во рекламирањето.
Овој потег може да има смисла, особено за младите музичари, бидејќи може да биде финансиски исплатлив дури и за само една песна, бидејќи приходите од стриминг платформата се релативно ниски во споредба со продажбата на плочи, проблем што често го истакнуваат музичарите.
Вокалистот на Radiohead, Том Јорк се смета за еден од најжестоките противници на стриминг сервисот и долго време одбива да ја направи својата музика достапна преку Spotify и другите платформи.
Поп-ѕвездата Тејлор Свифт дури привремено го повлече целиот свој музички каталог од сите стриминг услуги, покажувајќи го нејзиниот став за нивниот начин на плаќање.
Свифт има уште посилни ставови за авторските права на песната. Правата на нејзините први шест албуми припаѓаат на Big Machine Records, откако таа потпиша договор за закуп на 15-годишна возраст.
Оттогаш, правата на нејзините албуми беа препродавани неколку пати, но Свифт никогаш не можеше да ги откупи. Таа неодамна почна повторно да ги снима тие шест албуми за нејзината сегашна куќа „Universal“, за да може да ја врати контролата врз нејзината работа.
Расправијата за правата на песните не е ништо ново во музичката индустрија.
Во 1980-тите, Мајкл Џексон ги купи правата на целиот музички каталог на Битлси за 45 милиони долари – што не му беше мило на поранешниот член на групата – Пол Макартни.
Иако претходно снимија две песни заедно, „The Girl is Mine“ и „Say, Say, Say“, проблемот на крајот го уништи пријателството меѓу Џексон и Макартни кога Џексон му дозволи на „Nike“ да ја користи песната на Битлси „Revolution“ во реклама за патики.
Една деценија подоцна, кралот на попот, во долгови, ги препродаде правата на каталогот на Битлси, заработувајќи двојно повеќе од сумата што ја платил.