Во Соединетите Држави, приказната за неидентификувани летечки објекти (НЛО) прераснува од месец во месец во сè посериозна јавна дебата, во која оние кои предупредуваат на докази за неверојатни средби повеќе не се претставени како поединци со прекумерна фантазија или нејасни поттик за фабрикување информации.
Со оглед на тоа што темата за НЛО е издигната на ниво на сериозна конгресна дискусија со низа интригантни декласифицирани документи, односно сведоштва, невозможно е да се справиме со сето она што брзо го учиме од некогашните тајни архиви, но доволно е да се фокусираме на еден од најновите примери со цел да се илустрира размерот на досега скриените или занемарени искуства на човечкиот вид со непознати појави, кои тешко можат да се објаснат како природни феномени.
Еден таков пример се два малку неверојатни белешки испратени до Конгресот од двајца истражувачки новинари. Во тие писма, Џорџ Кнап и Џереми Корбел, меѓу другото, тврдат дека до 1993 година, руските авиони 45 пати гонеле, па дури и собориле НЛО, додека американската војска од 1969 година заземала став дека НЛО не претставуваат закана за националните безбедност и не вреди да се проучуваат подетално.
„Оваа омаловажувачка позиција е директно во спротивност со она што е откриено во документите, извештаите и внатрешните белешки“, предупредил Кнап во својот допис до Конгресот.
Имајќи предвид дека офицерите со несомнени воени и разузнавачки кариери веќе сведочеа пред Конгресот за НЛО, сега и Кнап и Корбел се третираат како релевантни извори на информации благодарение на истражувачката работа што беше систематски игнорирана до пред неколку години. Сега се во тесен круг на оние кои, како што велат, се слушаат. На конгресното сослушување одржано минатата недела, двајцата новинари седнаа веднаш зад главните ѕвезди – Дејвид Груш (тој сведочеше за откривање на суштества по падот на НЛО кои немаат човечка биологија), како и пилотите на морнарицата Рајан Грејвс и Дејвид Фрејвор.
Кнап првпат станал заинтригиран за НЛО во 1989 година кога слушнал шепоти за обратно инженерство и чудни материјали кои тајно се користат во Невада во специјална разузнавачка програма во која биле вклучени надворешни изведувачи. Меѓу другото, тој ја опишал руската десетгодишна студија за НЛО, наводно најголемата досега направена (во неа беа вклучени илјадници документи и интервјуа со воен персонал). Директорот на таа програма му кажал на Кнап за средбите меѓу руските авиони со НЛО.
„Во повеќето инциденти НЛО избегаа со неверојатна брзина, но во три инциденти руски воени авиони беа оштетени и паднаа. Двајца пилоти загинаа… По тие инциденти, МО (Министерството за одбрана) издаде наредба на национално ниво дека НЛО треба да се остават затоа што, според зборовите на висок функционер за воздушна одбрана, „тие можеби имаат неверојатни одмазднички способности“, напиша Кнап во своето писмо.
Корбел во своето писмо до Конгресот изјави дека „прашањето за НЛО се појавува како главна тема од глобално значење“, бидејќи „НЛО се реални. Ова е објективна вистина – не субјективна реалност… И НЛО – што и да претставуваат – биле присутни и биле дел од човековата состојба барем од почетокот на запишаната историја“.
Проблемот, инсистира Корбел, е што овие мистериозни објекти „докажаа дека можат неказнето да делуваат во нашиот воздушен простор“, а тоа се случува речиси секој ден.
„Највознемирувачки е тоа што овие НЛО се документирани и честопати евидентирани на повеќеплатформски одбранбени сензори и системи за таргетирање додека демонстрираа маневрирање за да го надминат нашето најнапредно воено оружје; или која било друга позната технолошки напредна земја на Земјата со напреден воен инвентар или од приватни индустриски холдинг“, додаде тој.