Многумина сметаа дека интервјуто на Борисов за друг германски весник. „Франкфуртер алгемајне цајтунг“ е ненадминлив по својот автентичен простотилук, но Захариева даде сериозна најава да го престигне. Постои огромна шанса таа да биде вклучена во списокот на „Фрог Њуз“ за „Тиква на годината“, пишува бугарското издание.
На пример: „Дипломат е личност кој ќе размисли двапати пред да каже нешто“. Или: „Поразот е една работа, а срамот е сосема друга.“
Захариева го исполнува значењето на двата израза, велат од „Фрог Њуз“.
Не знам што слушала или читала Захариева, но таму немало ништо за Тито и Југославија. Инаку, таа ќе знаеше дека Јосип Броз, познат како Тито, беше организатор на југословенскиот герилски отпор од 1941 година до крајот на Втората светска војна во 1945 година. Под команда на Тито, отпорот се бори со трупите на Хитлер и со локалната четничка прохитлерска армија. Југославија е една од земјите со најголем број жртви за време на Втората светска војна по глава на жител (околу 1,7 милиони луѓе од население од 15 милиони жители), заедно со Полска и Советскиот сојуз. Тито беше првиот шеф на државата што отворено му се спротивстави на Сталин по неговата победа над нацизмот. Беа направени неколку обиди за атентат врз него, за кои се верува дека се дело на советските тајни служби.
Тито беше еден од основачите на Движењето на неврзаните, кое играше важна улога за време на Студената војна. Се разбира, неговото управување може да биде критикувано за многу работи, но смешно е да се споредува со Хитлер. Зарем Захариева, откако не успеа да стори нешто значајно во споровите со Северна Македонија, реши да го вмеша Белград во скандалот?
И да кажете на германските медиуми дека тоа е исто како градоначалникот на Берлин да организира прослава на Фирерот, е целосен идиотизам, посочува изданието.
Захариева дефинитивно треба да знае дека работите не се секогаш како што ги замислува. Сепак, Бојко Борисов не владеел отсекогаш, колку и да се сака. Покрај тоа, за судбината на балканските народи и држави честопати, ако не и секогаш, одлучувале големите сили. Затоа Хитлер му го даде на својот сојузник, Кралството Бугарија, Вардарска Македонија и делови од Поморавие според Договорот од Сан Стефано. На овие територии бугарските трупи беа окупатори, во секоја смисла.
Што се однесува до влијанието на Македонците и Белград врз нив, може да се каже само едно: југословенската политика ја исполни својата задача. Ако некој во овој период не сторил нешто како што треба, тоа се бугарските владетели. Истата немоќ денес ни боде очи, а Бугарија го губи влијанието и авторитетот.
Навредливо и понижувачки е да се објаснуваат такви работи на министер за надворешни работи. Немилосрдното незнаење на Захариева е трауматично. Марк Твен веројатно има право кога ќе рече: „Ако некое лице е глупаво како дете, многу е веројатно дека ќе остане така до крај“.
Бугарските владетели се пред понатамошно развивање на она што тој го рече во теорема, додава „Фрог Њуз“.