Фридрих Мерц е конкурентен постар белец кој ги става хомосексуалците и педофилите во ист кош, смета дека дискусиите за родова еднаквост се губење време и не може да ја поднесе Ангела Меркел. Она што шокира е што овој „германски Трамп“ има големи шанси да стане таков.
Поранешна sвезда на демохристијаните и штитеник на конзервативците Волфганг Шојбле, Мерц доживеа политички пораз во 2002 година кога Меркел, тогаш претседател на партијата, го тргна настрана и ја презеде контролата врз парламентарната група ЦДУ.
Мерц, 65-годишен адвокат на корпорации, ги помина следните дваесет години затворен во себе и го расфрлаше своето богатство додека седеше на одбори на компании. За сето тоа време тој остана миленик на десното крило на ЦДУ, кое никогаш не ја прифати Меркел. Многу конзервативци ја обвинуваат за кршење на принципите на партијата претворајќи премногу лево кога станува збор за миграцијата и социјалната политика и сметаат дека политиката на Меркел ги отвори вратите кон десницата, како во нејзината партија, така и во ултрадесничарската Алтернатива за Германија, која стана најголемата опозициска партија во земјата.
Јастреб во одбрана на традицијата
Кога Меркел се повлече од раководството на партијата во 2018 година, Мерц – когo постарите Германци го паметат како жесток фискален јастреб и бранител на традиционалните вредности – се појави од никаде во трката да ја замени. Мерц тогаш ги негираше обвинувањата дека сака да ги подмири старите сметки, тврдејќи дека служењето на јавноста е неговата единствена мотивација.
Во тоа време, Германија се обидуваше да излезе од бегалско-мигрантската криза, ЦДУ претрпе серија изборни удари, а популарноста на Меркел беше во надолна траекторија. Мерц го искористи тоа незадоволство и за малку ќе ја победeше Анегрет Крамп-Каренбауер, која беше избор на Ангела Меркел за нејзин наследник за канцеларка.
Сепак, тоа малку се покажа како многу затоа што Крамп-Каренбауер победи, освојувајќи ги делегатите со страствен говор.
Две години подоцна, по изненадувачката одлука на Крамп-Каренбауер да се повлече и да се откаже од плоштадот за наследникот на „Мама Меркел“, Мерц повторно се појави. Овој пат, неговите противници се избор на Меркел – Армин Лачет, премиер на Северна Рајна-Весталија и Норберт Ротген, претседател на комитетот за надворешни односи на германскиот Бундестаг.
Сличности со Трамп
Партиските делегати треба да изберат еден од нив за нов лидер на ЦДУ во јануари, а тој ќе биде кандидат на партијата за канцелар и под услов ЦДУ и нивната сестринска баварска партија да останат на власт.
Судејќи според поновата историја на ЦДУ, тоанема да помине без проблеми.
Главната причина, пишува Политико, е Мерц, кој, како и Доналд Трамп во САД, ги обвини институциите за заговор за да го спречат во трката за кандидатура.
„Нема шанси. Вие нема да го бутнете Мерц на колена. Тој ќе остане да стои“, им рече тој на своите непријатели минатиот месец, зборувајќи за себе во трето лице.
Мерц исто така се спротивстави на планот на ЦДУ за одложување на конвенцијата поради пандемијата на коронавирус. Според законот на германската политичка партија, самитите преку Интернет и гласањето се правно проблематични. Крамп-Каренбауер, кој останува лидер на ЦДУ, и други партиски функционери негираат дека доцнењето има врска со Мерц.
Одложено гласање
Сепак, Мерц не се предавае, па на крајот, кандидатите и партијата се согласија да гласаат во јануари наместо во пролетта, што Крамп-Каренбауер го предложи.
Причината зошто Мерц е толку желен за самитот е тоа што води во анкетите. Истражувањето на Шпигел му дава поддршка од 26%, наспроти 10,6% од Ротген и 8,1% од поддршката што ја ужива Лашет. Германскиот министер за здравство Јенс Шпан, кој сè уште не е официјално кандидиран, е на второто место со 23 проценти. Повеќе од 20 проценти од испитаниците изјавиле дека би сакале друг кандидат.
Без оглед на јавното мислење, единствените гласови што се важни се оние што ќе ги дадат 1001 делегат на конвенцијата – партиските претставници од 16 германски држави.
Меркеловци против Мерцеровци
Некои во партијата стравуваат дека победата на Мерц може да доведе до длабока поделба меѓу мејнстрим подржувачите на Меркел и поконзервативната фракција на Мерц. Други стравуваат дека неговите конзервативни ставови можат да го отуѓат гласачкото тело што Меркел го донесе во последните неколку години и да се закани на коалицијата со Зелените.
Победата на Мерц би била „катастрофа“, изјави службеник близок до раководството на партијата.
Мерц, кој одби да ги коментира обвинувањата, ги шокираше сите – внатре и надвор од партијата – со контроверзни коментари на низа теми, од хомосексуалноста до коронавирусот.
На прашањето во септември дали би имал ништо против геј лице да биде канцелар, тој одговори не, но веднаш додал: „Сексуалната ориентација не е нешто што треба да ја интересира јавноста. Се додека е легално и не се вклучени децата – што е апсолутна граница за мене – тоа не е тема за јавна дебата“.
Неискусен и неспособен?
И покрај поддршката што ја ужива меѓу хардкор конзервативците, многумина во ЦДУ се прашуваат дали Мерц навистина одговара на работата на канцелар. Мерц е фискален конзервативец кој нема големо искуство во управувањето. Поголемиот дел од својата кариера го помина работејќи во корпоративно право и одбори. Покрај тоа, откако се повлече од функцијата заменик претседател на парламентарната група ЦДУ во 2004 година, тој не се занимавал со политика, барем не во првите редови.
Мерц помина неколку години како претседател на германскиот огранок на американската група BlackRock, и тој ја напушти оваа позиција оваа година со цел да се кандидира за позицијата лидер на ЦДУ. Сепак, луѓе блиски до компанијата велат дека примарната мисија на Мерц е да го искористи своето влијание и мрежа во корист на BlackRock.
Дали Мерц има искуство да ја води најголемата европска економија? Некои од оние кои тесно соработуваа со него се сомневаат во тоа, опишувајќи го како личност која не е тимски играч и која не е способна да преживее во светот на владејачката коалиција. „Тој мора да ја донесе секоја одлука самостојно“, изјавил еден од неговите соработници, додавајќи дека Мерц има тенденција да ги игнорира советите.
Сепак, по 20-те години на Меркел, многумина во ЦДУ копнеат по директниот, кабадахискиот пристап на Меркел. Единствениот проблем е дали Германија е подготвена да живее со последиците.