Министерката за образование и наука, Весна Јаневска, денеска на прес-конференција најави „надеж“ дека дел од иселените граѓани би можеле да се вратат во Македонија, поттикнати од економскиот напредок и спроведувањето на владините образовни реформи. Но, бројките и состојбата на терен раскажуваат сосема поинаква приказна.
Според податоците на Центарот за граѓански комуникации, само во последните десет години, образовниот систем го напуштиле над 27.000 ученици. Официјалните бројки покажуваат дека само во последните седум години се иселиле најмалку 17.000 ученици и студенти — алармантен податок кој ја рефлектира длабоката криза во образованието.
Во изјава дадена со оптимистички тон, Јаневска рече: „Искрено се надеваме дека ако успееме да реализираме сè што беше предвидено со програмата, можеби дел од населението ќе почне да се враќа.“
Сепак, реакциите во јавноста не доцнеа. Многумина ја критикуваат оваа изјава како одвоена од реалноста, имајќи предвид дека во многу училишта сè уште доцнат учебниците, наставниците се преоптоварени со бирократија, а родителите сè почесто се принудени да плаќаат за дигитални алатки кои не функционираат.
„Говориме за земја во која децата започнуваат учебна година со ветување за бесплатни учебници, но завршуваат со фотокопии под рака“, коментира еден родител. „Образованието се претвори во административен лавиринт и политичка арена, а не во простор за развој и учење.“
И покрај сите предизвици, министерката уверува дека прават сè што можат за подобрување на условите. Но граѓаните прашуваат: ако ова е максимумот што можат – тогаш дали навистина има надеж?
Додека Владата зборува за реформи и економски напредок, реалноста за многумина е сосема поинаква – заминати ученици, демотивирани наставници и млади што ја гледаат својата иднина далеку од Македонија.
Прашањето кое останува е: дали воопшто има вистински план или повторно се сведува сè на прес-конференции и празни ветувања.