„Конечната пресуда против воениот злосторник Ратко Младиќ претставува само делумна правда за сите жртви затоа што судот не го осуди Младиќ за геноцид во другите општини во Босна и Херцеговина, а оваа пресуда, како и во случајот со Радован Караџиќ, ги помилува политичките и воените раководството на Србија, “ стои во реакцијата на Народот и правдата.
Иако е значајно што Младиќ беше осуден за геноцид во Сребреница и му беше потврдена доживотна казна, овој исход претставува само делумно задоволување на правдата, според „Луѓе и правда“.
„Дел од пресудата со која се потврди првостепената пресуда и се утврди одговорноста на Младиќ и врвот на т.н. Република Српска за геноцидот во Сребреница и другите заеднички криминални претпријатија, вклучително и Сараево, е важна од аспект на утврдување на фактичката состојба поврзана со војната во БиХ. За жал, обвинението, а следствено и пресудата, не го зеде предвид фактот дека политичкото раководство на соседна Србија, кое ја изврши агресијата против меѓународно признаената држава Босна и Херцеговина, беше на чело на здруженото злосторничко претпријатие. По фијаското за ревизија на пресудата во врска со тужбата на БиХ против Србија, како и последните пресуди против политичкото и военото раководство на т.н. „Република Српска, беше пропуштена можноста судски да се потврдат фактите за учеството на Србија во агресијата против Босна и Херцеговина и Хрватска“, се вели во реакцијата на „Луѓето и правдата“.
Оваа партија укажува и на важноста на пресудата против Јовица Станишиќ и Франко Симатовиќ, која се очекува на крајот на оваа година или во првата половина на следната година.
„Ова е последна можност судски да се потврди агресијата против независната Република Босна и Херцеговина. За жал, политичкиот и државниот врв на Босна и Херцеговина ја потроши историската шанса поврзана со ревидирање на пресудата во тужбата против Србија, но се надеваме дека пресудата против Симатовиќ и Станишиќ ќе потврди што е историски факт – агресијата е дизајнирана , организирани и водени од Белград и Армијата на РС беа дел од заедничко злосторничко дело што резултираше во геноцид “, додаваат Луѓето и правдата.
Фактот дека геноцид не е утврден во другите шест општини, особено во Приедор, е доказ, според Народот и правдата, дека оваа пресуда е само делумно задоволување на правдата.
„Иако во меѓувреме масовната гробница Томасица беше откриена како крунски доказ, тоа не беше доволно судот да прогласи геноцид во Приједор, но исто така и во другите општини во Босна и Херцеговина. „Наша обврска е, покрај геноцидот во Сребреница, да ги запомниме Приједор, Котор-Варош, Власеница, Фоча, Кjуч, Сански Мост како геноцид врз бошњачкиот народ“, велат народите и правдата.
Негирањето на геноцидот и прославата на криминалците, за што постојано сме сведоци, мора да бидат законски санкционирани, сметаат народот и правдата.
„Ја повикуваме меѓународната заедница да инсистира и, доколку е потребно, да наметне закон со кој законски ќе се санкционира негирањето на геноцидот и прославата на криминалците. Тоа е обврска не само на меѓународната заедница, туку и на сите луѓе кои се придржуваат до основните цивилизациски вредности “, се вели на крајот од изјавата на Народот и правдата.