Сетилото за мирис на кучето е толку моќно што непогрешливо ќе намириса сè што го интересира, вклучително и она што сте го јаделе, со кого сте биле и дали се плашите од него. Затоа, не се обидувајте да ги криете чувствата, бидејќи тие секогаш ќе ве „прочитаат“.
Носот е најистакнатиот и во исто време најважниот дел од лицето на кучето.
Може да биде долг, краток, црн, розев… Носевите кај кучињата се различни, но заедничко им е тоа што се пресудни за опстанокот на кучињата, пишува vcahospitals.
Зошто носот е важен за кучето?
Додека луѓето првенствено зависат од нивниот вид, кучињата го користат и видот и мирисот за да ја проценат околината и да комуницираат.
Луѓето ги толкуваат визуелните податоци, а кучињата го прават спротивното: најважните информации ги учат со мирис.
Кучињата имаат повеќе од 100 милиони сензори во нивната носна празнина (во споредба со 6 милиони кај луѓето), а областа на мозокот на кучето посветена на анализа на мирис е околу 40 пати поголема од истиот дел од човечкиот мозок. Се проценува дека кучињата можат да мирисаат од 1.000 до 10.000 пати подобро од луѓето.
Може ли носот на кучето да „зборува“?
Кучето со носот учи сè што го интересира: со само едно „нушкање“ ќе ја провери околината без никаков друг потег, користејќи ги супстанциите што ги испушта неговото сетило за мирис за хемиска комуникација. Хемиските ароми соопштуваат што сака да јаде кучето, го идентификуваат неговиот пол и неговото расположение. Со едноставно мирисање, кучето ќе утврди дали неговиот нов пријател е машко или женско, среќно или агресивно, здраво или болно. Кучињата добиваат општа идеја едни за други со брзо нушкање, а „деталите“ ги учат со „подлабока анализа“. Затоа некои кучиња ги мирисаат интимните делови на другите кучиња.
Кучињата се добри во запомнувањето на мирисите за да идентификуваат други кучиња што не ги виделе со години и можат да се сетат кој од нив бил доминантен. Кога кучињата кои припаѓаат на исто семејство се одделени на одреден временски период, тие го користат своето сетило за мирис за да ги потсетуваат. Мирисите можат да им кажат каде било кучето, што јадело и каде се движело. Кога е на нова територија, кучето мора да го нушка дрвото за да „дознае“ детали за кучињата во соседството. Кога ќе ви дојде гостин кој вашето куче не го запознало, миленичето ќе ја мириса неговата облека за да добие некаков впечаток за новодојдениот. Кучето потоа ќе дознае каде живее лицето и дали има домашни миленици дома.
Кучињата можат да ги движат своите ноздри независно една од друга за да утврдат од каде доаѓа мирисот. Тие го користат своето сетило за мирис како компас. Сетилото за мирис на кучето е толку вешто што слепото куче има помали потешкотии да се прилагоди на губење на видот од човекот. Нашите кучиња не мора да не гледаат за да не идентификуваат.
Кога сме под стрес или исплашени, лачиме адреналин кој ни кажува да трчаме или да се бориме, а кучето тоа го открива иако не можеме да го помирисаме. Кога сме вознемирени, отчукувањата на срцето се зголемуваат и крвта ни тече побрзо. Овие реакции ги пренесуваат телесните хемикалии на површината на кожата каде што кучињата полесно ги чувствуваат.
Генерално, не се обидувајте да ги скриете вашите чувства од вашето куче.
Зошто муцката на кучето е влажна?
Сетилото за мирис на кучето најдобро функционира кога носот е влажен. Влажната надворешност на муцката и назалниот премин покриен со мукозната мембрана поефикасно ги задржуваат честичките од мирисот. Влагата е многу важна за сетилото за мирис на кучето и тие го лижат носот кога е сув, за да не пропуштат важни информации поради сув „детектор“.