Махмуд Басам се грижи и за сопругата и 11-месечното дете, кои мора да се преселат за да го избегнат бомбардирањето. Кога ќе излезе од дома наутро, не е сигурен дека ќе биде на истото место кога ќе се врати навечер. Под услов да може да се врати. Доколку патот не е блокиран или бомбардирањето е премногу силно за да може да се движи, пишува Би-Би-Си.
Деновиве во Газа, Махмуд е на милост и немилост на војната, која може да му одземе се. Махмуд е посветен хроничар на агонијата на својот народ. Откако започна конфликтот пред повеќе од три недели, тој се движи меѓу болниците и бегалските кампови и – со исцрпувачка фреквенција – местата на експлозиите.
Заедно со работата на дописникот на Би-Би-Си од Газа, Ружди Абуалуф, напорите на хонорарните новинари како Махмуд му помогнаа на Би-Би-Си да ја пренесе агонијата на цивилите зафатени од немилосрдните воздушни напади. Махмуд го опиша емоционалниот данок на неговата работа: „Колку е тешко да се гледа она што го гледам и колку и да се обидувам да ја пренесам оваа порака, понекогаш само стојам зад камерата и плачам. И единственото нешто што можам да го направам е да бидам тивок.”
Многу новинари кои работат во воени зони чувствуваат длабоко чувство на беспомошност пред страшното човечко страдање. Како да се помогне кога има толку многу луѓе на кои треба да им се помогне? Како да ја вршите својата работа ако застанувате да обезбедите храна или прва помош?
Новинарите не се хуманитарни работници или медицински лица. Но, тие се луѓе. Странските дописници имаат привилегија да се качат во авион и да си одат дома. Остануваат спомените од војната, но барем има физичка безбедност и некои драги и блиски луѓе.
„Јас сум новинар, но понекогаш морам да застанам и да седам со овие деца, да се обидам да им дадам вода…“
Појасот Газа е многу мало место – 366 квадратни километри. Махмуд има добри шанси да најде некој што го познава на местото на војната.
„Јас сум новинар и мојата мисија е да го пренесам она што го гледам, но понекогаш морам да застанам и да седам со овие деца, да се обидам да им дадам вода, да видам што им треба, да се обидам да им го дадам она што им треба“, вели тој.
Оваа војна се покажува како една од најопасните за новинарите во последно време. Досега се убиени повеќе од 30. Одборот за заштита на новинарите (CPJ) соопшти дека оние во Газа плаќаат невиден данок.