Астмата е дефинирана како доживотна, но податлива состојба која може да го отежне дишењето. Имено, астмата предизвикува воспаление и стегање на дишните патишта и белите дробови. Отечените, тесни дишни патишта во белите дробови може да доведат до прекумерно производство на слуз, што може да влијае на дишењето.
Оваа состојба може да биде предизвикана од алергени како домашна прашина, полен, трева и животински првут, како и неалергиски надразнувачи како чад, пареа или загадување. Астмата често се јавува во семејства и е почеста кај луѓето со алергии. Симптомите вклучуваат отежнато дишење, кашлање, производство на слуз и звук на свирeње при дишење.
Иако астмата може да се влоши со возраста, добрата вест е дека таа може да оди во ремисија. Се препознава ако нема напади за кои е потребна посета на лекар и/или ако не користиме кортикостероиди 12 месеци.
Меѓутоа, ремисијата не мора да значи дека сме излекувани. Според пулмологот Сушант Нанавати, постојат два вида на ремисија на астма. Првиот е клинички, кој се карактеризира со отсуство на симптоми, напади, влошување или употреба на кортикостероиди; и целосно, што се препознава со нормална функција на белите дробови без никакви покачени воспалителни маркери.
„Целта на третманот на астмата е првично да се постигне клиничка ремисија, а на крајот и целосна ремисија“, вели тој.
Тој, исто така, истакнува дека 15,9 отсто од возрасните пациенти може да доживеат ремисија на астма во рок од пет години. Постигнувањето и одржувањето на ремисија зависи од тоа пациентот да избегне изложување на алергени, да користи и да се придржува до ефективни техники за вдишување и да одржува здрав, активен животен стил.