Американскиот претседател Доналд Трамп во средата започна трговска војна на САД со сите земји преку серија царини кои треба да стапат на сила речиси веднаш. Американските потрошувачи и бизниси ќе платат висока цена за таа битка.
За прв пат по враќањето на Трамп во Овалната соба, прашањето не е што би можело да се зголеми поради царините, туку кога. А краткиот одговор за тоа што би можело да биде скапо е – сè.
Под претпоставка дека Трамп ќе продолжи со плановите што ги наведе во средата – и рече дека нема простор за преговори – само одредени стоки од Мексико и Канада имаат шанса да избегнат какви било царини. Во спротивно, стоките од сите земји ќе подлежат на царини од минимум 10%, со стапки кои ќе бидат значително повисоки за 60-те земји кои администрацијата ги смета за „најлоши престапници“ во однос на трговските бариери.
На самиот врв на таа листа е Кина. До 9 април, САД ќе воведат царина од 54 отсто за речиси сè што доаѓа од Кина. А стапките одат уште повисоки, до 79%, доколку Трамп го исполни своето ветување дека ќе воведе дополнителни тарифи од 25% за секоја земја што купува нафта од Венецуела, што го направи Кина.
А потоа, почнувајќи од 2 мај, ќе се применува тарифна стапка од 54 отсто и за пакетите вредни помалку од 800 долари што доаѓаат во САД од Кина и Хонг Конг. (на пр. Шејн, Тему и АлиЕкспрес)
Минатата година САД увезоа стоки во вредност од 439 милијарди долари од Кина, што е вториот најголем извор на увоз зад Мексико.
Другите „најлоши престапници“ на кои САД во голема мера се потпираат за увезената стока го вклучуваат Виетнам, кој ќе се соочи со сеопфатна царина од 46% и Тајван, кои ќе подлежат на тарифна стапка од 32%.
Виетнам беше шести по големина извор на стоки увезени од САД минатата година, а Тајван беше осми по големина, според Бирото за попис на САД.
Бидејќи тарифите се даноци на увезената стока, американските компании ќе мора да ја платат сметката првично кога стоката од тие земји ќе пристигне во САД. Но, не е секогаш случај компаниите целосно да ги пренесат дополнителните трошоци за кои се одговорни. Во некои случаи, тие може да имаат однапред поставени договори со клиенти на големо кои бараат од нив да им продаваат по одредена цена. Или тие може да изберат да ги задржат цените пониски од дополнителните трошоци со кои се соочуваат за да ги задржат клиентите.
Дури и ако повеќе производство се пресели во САД, каде што Трамп постојано рече дека тарифите се „нула“, може да чини повеќе да се произведуваат истите стоки купени од странство, што може да доведе до повисоки цени.
Имајќи го сето тоа на ум, еве што би можело да биде најскапо од новата рунда тарифи.
Кина, Виетнам и Тајван беа првите три странски добавувачи на лаптопи и таблети во САД минатата година, испорачајќи вкупно 47,2 милијарди долари, според податоците за федералната трговија.
Речиси целата потрошувачка електроника, вклучително и паметните телефони и компјутерските монитори, веројатно ќе забележат поскапувања.
Дополнително, бидејќи САД во голема мера се потпираат на Тајван за полупроводници, американските потрошувачи веројатно ќе забележат скок на цените на лаптопите, автомобилите, домашните апарати, медицинските уреди, Wi-Fi рутерите и LED светилките. И тие производи често не бараат само еден или два чипови – новите автомобили содржат илјадници од нив.
Ед Брзитва, потпретседател за меѓународна трговија во „Consumer Technology Association“ изјави за Си-Ен-Ен дека најверојатно ќе бидат потребни три до четири месеци за да се потрошат сегашните малопродажни залихи. Во тој момент, потрошувачите би можеле да видат пораст на цените „токму во време за сезоната на купување пред враќање во училиштата и за празниците“.
Кина и Виетнам заедно испорачаа на САД обувки во вредност од 18,5 милијарди долари минатата година. Тоа е речиси 70% од сите обувки што ги увезува САД.
Кина и Виетнам беа двата најголеми извори на странски играчки испратени во САД минатата година, испорачајќи вкупно 15 милијарди долари.