Досегашната дискусија за здравствената нега на тешко болните пациенти од коронавирус во фокусот беше бројот на респиратори. Дали интензивната нега кај постарите луѓе може да предизвика поголема штета отколку корист?
Во старечки дом Терезиенау во близина на Бон, огромното мнозинство жители веројатно не размислувале дали сакаат да бидат приклучени на „апарати“ во случај на инфекција на коронавирус.
Михаел Телен, управник на домот, вели дека досега само околу половина од 130 лица, делумно во поодмината старост, имаат потпишано документ со кој им се дозволува на другите луѓе да одлучат за интензивен медицински третман доколку има потреба. Досега нема корона во домот. Во случај да се промени ова, некои од луѓето мора да одат на респиратор а со тоа да се согласат нивните најблиски роднини.
„Многу болна работа“
„Интензивната нега е, на многу начини, многу болна работа“, додава Томас Тенс, специјалист за палијативна медицина во Витен. Повеќето луѓе со тешко заболени од коронавирус се постари, а повеќето од нив веќе имаат историја на сериозни здравствени проблеми.
Десетици сметаат дека не е во ред за овие луѓе автоматски да се поврзат со респираторите. Тоа значи две до три недели многу болни медицински процедури, вели тој. И не треба да се заборавиедна работа во ерата на короната: „Во тој случај, тие не смеат да го видат своето семејство“.
Тој вели дека шансите за успех во ваква терапија се лоши. Околу 90 проценти од постарите лица кои преживуваат таква интензивна нега наскоро умираат или остануваат сериозно хендикепирани. Студиите покажуваат дека постарите лица и луѓето кои претходно страдале од сериозна болест, го отфрлиле ваквиот третман, Тенс рече: „91 процент велат: подобро мртви отколку живот со тежок хендикеп“.
Повеќето тешки пациенти не преживуваат третман
Факт е дека повеќето од тешко болните корона пациенти не преживуваат, и покрај респираторот. Германското друштво за пневмологија и респираторна медицина цитира британска студија според која респираторите може да спасат само животи на секој трет пациент. Десетици затоа се залагаат за постарите лица и оние со сериозни болести да бидат третирани со палијативна медицина, за да можат да умрат во кругот на семејството.
Ова е патот што повеќето луѓе го избираат на крајот на животот ако страдаат од пневмонија, вели германски лекар: „Зошто тоа би се разликувало со„ Ковид-19 “?“ Покрај тоа, шансите за преживување кај коронавирус се уште пониски во споредба со други заболувања на белите дробови, забележува Тенс.
„Фиксација на апарати”
Здружението на палијативна медицина во Сојузната држава Северна Рајна и Вестфалија исто така изразува загриженост дека палијативната медицина во моментот е недоволно искористена кај пациенти со тешко болни и постари пациенти. „Во моментот гледам силна фиксација на апаратот“, заклучува Улрике Хервалд, претседател на Здружението. Таа е загрижена дека масовното снабдување со респиратори и стресната состојба може да доведе многу лекари може да наведат на автоматизам.
Лукас Радбрух, директор на Клиниката за палијативна медицина во Бон, тоа го гледа поинаку. „Дискусијата оди во погрешна насока во моментов“, убеден е тој, но признава дека постојат ситуации кога шансите за интензивна нега се толку лоши што би било најдобро да се откажат и да се лекуваат пациенти на палијативен начин “. „Но не воочувам старите луѓе попрво да умрат отколку да сакаат интензивен третман “.
Михаел Телен забележал слично нешто со жител на старечки дом. „Немам впечаток дека расположението е такво да се отпуштат од интензивната медицина и респираторите.“ Телен се залага дека одлуката секогаш се носи индивидуално, земајќи ја предвид волјата на самите пациенти.
Специјалистите за палијативност се согласуваат дека одлучувачко е да се знае што сакаат пациентите. „Најважната работа сега е да потпишете документ што им дава овластување на другите луѓе да донесат решенија за третман во нивно име, доколку има потреба“, советува Тенс.