За разлика од соседните земји околу нив, или глобално застапуваниот пристап за борба против новата пандемија на коронавирус, Шведска и Јапонија одлучија да тргнат по друг пат и се потпреа, на она што го сметаат за нивна голема предност, и што покажа одреден успех во пандемијата на почетокот, а станува збор за нивниот вроден национален карактер.
Сепак, на крајот на 2020 година, јасно е дека без оглед на нивниот пристап и истакнување на нивната посебност, Шведска и Јапонија сè уште плаќаат висока цена за нови случаи и смртни случаи од КОВИД-19.
Земји каде затворањето е табу
И Јапонија и Шведска се сметаат себеси за посебни, дури и до степен до кој тие го сметаат својот национален ексклузивитет како супериорен над другите.
Шефовите на двете земји истакнаа дека нивните устави не дозволуваат кршење на граѓанските слободи, како што се затворање или парични казни. Наместо тоа, двете влади усвоија стратегии засновани врз волонтеризам, самоодговорност и можеби најважно, исклучителна природа на нивните сопствени популации.
Во Шведска, кафулињата, рестораните, спортските сали и другите сервисни објекти не беа затворени за време на пандемијата. Маските исто така не се носат, згора на тоа, официјалниот став на Шведска е дека тие прават уште поголема штета при ширењето на новиот коронавирус.
Другите европски земји кои имаа сличен поглед на маските на почетокот на пандемијата многу брзо ја сменија својата позиција, но не и Шведска.
Како и Шведска, Јапонија тргна по патот без да се затвори, иако претходно оваа година земјата ги затвори своите граници.
За разлика од Шведска, во Јапонија скоро целото население доброволно носи маска на лицето, а јапонската влада доста агресивно ги следи контактите на заразените.
Но, во јули, Јапонија воведе домашна туристичка кампања за да го принуди населението да троши пари и да ја „поттикне“ економијата,која беше во слободен пад. Сега се стравува дека токму оваа кампања го активираше третиот бран на пандемијата КОВИД-19 во таа земја.
Исклучителност и квалитет на луѓето
Јапонската исклучителност беше очигледна во реториката што го објасни нивниот релативен успех во надминувањето на првиот и вториот бран на КОВИД-19. Јапонскиот премиер Шинзо Абе во април го нарече тоа „карактеристичен јапонски начин“.
Неговиот колега и заменик-премиер го објасни успехот со тоа што рече дека „миндо“ (квалитетот на луѓето, грубо преведено) е поголем кај Јапонците отколку кај другите. Што се однесува до исклучителноста (нихонџинрон), Јапонија верува дека сите земји се исклучителни, но дека тие се единствено исклучителни и со тоа се супериорни во однос на другите.
Сепак, исклучителноста и ароганцијата се тесно поврзани и третиот бран на КОВИД-19 во Јапонија под водство на новиот премиер Јошихиде Суга се покажува полош од претходните два заедно.
Фолквет: коктел на пристојност, морал и здрав разум
Во Шведска, премиерот ги повикува граѓаните да го користат својот вроден „фолквет“ за доброволно да ги следат епидемиолошките препораки.
Во исто време, архитектот на шведската стратегија за борба против КОВИД-19 и епидемиолог по професија, ги нарече мерките за затворање во соседните земји „луди“ и „смешни“.
Во април, мај и јуни, шведските власти, сосема погрешно, објавија дека Шведска е на работ на таканаречениот имунитет на стадо. 22-те истакнати научници кои објавија статија во која изразуваат загриженост за пристапот на Шведска во борбата против пандемијата КОВИД-19, беа едноставно исмевани во локалните медиуми и беа доведени во прашање нивните мотиви.
Кога Шведска падна на едноцифрен број на починати од КОВИД-19 во јули, сите колективно се тапкаа по рамо, со тоа што странските медиуми посветуваа големо внимание на тоа. Се чинеше дека Швеѓаните можеби биле во право.
Шведска го прогласи својот модел за научен модел што другите земји ќе го научат со текот на времето.
Цената на ароганцијата
Сепак, од октомври, бројот на нови случаи во Шведска и бројот на смртни случаи на ден е полош од кога било (над 6.000 нови случаи на ден, наспроти околу илјада на врвот на првиот бран во јуни), а шведската јавност полека ја губи вербата во сопствената стратегија.
Примерите на Јапонија и Шведска само покажуваат колку е опасно да се игра исклучиво на картата на национален карактер како чадор мерка во борбата против пандемијата КОВИД-19. Цената на нивната ароганција на крајот е превисока и ја плаќаат нивните граѓани.