На 11 август 2014 година, светот загуби еден од своите најомилени актери и комичари – Робин Вилијамс. Неговата смрт во семејниот дом во Калифорнија беше шок за милиони обожаватели низ целиот свет.
Официјалните извештаи потврдија дека тој извршил самоубиство, но вистината за причините за неговото страдање стана позната дури по обдукцијата. Првично, се претпоставуваше дека Вилијамс страдал од тешка депресија, а некои медиуми дури тврдеа дека тој се вратил на алкохолизмот, од кој успешно се лекувал години претходно. Сепак, неговата сопруга, Сузан Шнајдер Вилијамс, одлучи да ја открие вистинската вистина на светот.
Таа рече дека во месеците пред неговата смрт, Робин покажувал загрижувачки невролошки симптоми: несоница, ненадејни промени во расположението, халуцинации, губење на меморијата, интензивна анксиозност и параноја. Неговиот лик, познат по својата топлина и интелектуална остроумност, брзо се менувал.
На Робин му била дијагностицирана Паркинсонова болест, но таа дијагноза не ги објаснувала сите негови симптоми. Дури по неговата смрт, обдукцијата покажа дека имал дифузна деменција со Луиеви тела – прогресивна и разорна невролошка болест предизвикана од абнормална акумулација на протеинот алфа-синуклеин во мозочните клетки. Болеста е втора најчеста форма на деменција, по Алцхајмеровата болест, и е позната по тоа што предизвикува комбинација од когнитивни, психијатриски и моторни симптоми.
„Мозокот на мојот сопруг буквално се распаѓаше. Болеста беше како терорист што го носеше во себе. Луѓето многу зборуваат за менталното здравје, но не доволно за мозочните болести. Робин немаше психолошки проблем, тој имаше невролошка болест“, рече Сузан во интервју за „Гардијан“.
Причината за самоубиство?
Првите симптоми се појавија речиси незабележливо – болки во стомакот, проблеми со варењето, треперење на рацете. Потоа дојде несоница што го исцрпуваше ноќ по ноќ. Набрзо почнаа халуцинации и епизоди на конфузија.
„Тој стана параноичен, што не беше типично за него. Оваа болест е ужасно збунувачка – симптомите постојано се менуваат, понекогаш исчезнуваат, а потоа се враќаат во нова форма. Ги збунува и семејството и лекарите“, се присети Сузан.
Тој планирал да оди во специјализирана установа за неврокогнитивно тестирање, но една недела пред планираниот прием решил да си го одземе животот. Неговата сопруга верува дека мислел дека ќе биде трајно хоспитализиран и дека никогаш повеќе нема да му биде дозволено да се врати дома.
По неговата смрт, Сузан станала страствен застапник за подигање на свеста за деменцијата со Луиеви тела. Таа нагласила дека депресијата на Вилијамс е симптом, а не причина за неговиот крај и дека е клучно ваквите болести да се препознаат и правилно да се дијагностицираат. Таа започнала кампањи, соработувала со медицински експерти и учествувала во снимањето на документарецот „Желбата на Робин“, кој фрла светлина врз последните месеци од неговиот живот и испраќа моќна порака за важноста на разбирањето на невродегенеративните болести.