Македонија не ги исполнува целосно минималните меѓународни стандарди за борбата против трговијата со луѓе, но прават значителни напори за усогласување со тие стандарди, стои во новиот извештај на Стејт департментот за трговија со луѓе.
Во извештајот се наведени и препораки за земјата за засилување на борбата.
-Енергично истражувајте, гонете и осудувајте трговци со луѓе, вклучително и службеници соучесници, и барајте соодветни казни, вклучувајќи, доколку е соодветно, значителни затворски казни. Доделете доволно ресурси за заштита на жртвите, вклучително и за мобилните тимови за идентификација, засолништето за жртви на трговија со луѓе и за поддршка на специјализирани услуги за возрасни машки жртви. Зголемете ги проактивните напори за идентификација на жртвите на трговија со луѓе и постојано проверувајте за трговија со луѓе меѓу поединци во активности поврзани со проституција, мигранти, бегалци и други ризични популации. Неопходни се повеќе ресурси на полицијата и обвинителството за проактивна истрага на трговијата со луѓе и навремено гонење на случаите, се вели во препораките.
Стејт департментот препорачува и да се обезбеди сместување за потенцијалните странски жртви на трговија со луѓе во безбедни и соодветни услови и да им се дозволи на жртвите да ги напуштат засолништата по желба. Да се овозможи алтернативно домување за жртвите кога засолништето е полно, да се организира напредна обука за судии, обвинители за спроведување на законот за истраги и гонење на трговија со луѓе, да се подобрат механизмите за компензација на жртвите, а националниот известувач да се овласти успешно да ги следи и оценува напорите за борба против трговијата со луѓе.
-Владата идентификуваше значително помалку жртви, а Обвинителството за организиран криминал и корупција немаше доволно ресурси за да се справи со сите случаи под нејзина јурисдикција. Некои окружни обвинители не пријавиле потенцијални случаи на трговија со луѓе до Обвинителството и користеле помали злосторства за гонење на трговците со луѓе. Додека владата го зголеми финансирањето на засолништето, ова покрива само мал процент од оперативните трошоци на прифатилиштето. Слично на тоа, владата не додели средства за мобилни тимови кои ги идентификуваат повеќето потенцијални жртви секоја година, и покрај минатите обврски да го сторат тоа. Локалната полиција и некои гранични полицајци постојано не ги проверуваа индикаторите за трговија со луѓе и, како резултат на тоа, властите веројатно депортираа некои неидентификувани жртви на трговија со луѓе без упатување до соодветни служби или заштитни мерки за да се спречи повторната трговија со луѓе. Националниот известувач немаше овластување, ресурси и законски мандат систематски да ги следи и оценува напорите за борба против трговијата со луѓе, се вели меѓу другото во Извештајот.