САД ќе остане стабилен центар на светскиот финансиски систем, ќе градат паралелен на НАТО систем од сојузи од Прибалтикот  до Бугарија, ќе се фокусираат на избегнување на нуклеарна катастрофа при распадот на Русија, нема да се вовлекува во решавањето на европските проблеми и ќе интервенираат по Најмалку во блискоисточните делови.

Економијата на САД продолжува да претставува 22% од светската економија. Америка продолжува да доминира по море и  да ја  поседува единствената значајна интерконтинентална армија. Целиот современ меѓународен систем е изграден околу зголемувањето на американската сила и ние сметаме дека тоа ќе продолжи без пречки. Главната предност на САД е закритостта. Америка извезува само 9% од бруто домашен производ, а 40% од овој извоз оди во Канада и Мексико. И само 5% од БДП се влијаат од флуктуациите на глобалното пребарување. Во услови на растечкиот хаос во Европа, Русија и Кина САД можат да си дозволат да изгубат половина од извозот. Тоа е грамада обем, но дури и таква загуба ќе биде целосно решлива како  проблем. САД се заштитени сигурно и од увозот на пченица. За разлика од 1973 година кога арапското ембарго врз нафта силно ја  потресе американската економија, во следната деценија САД ќе се претворат во голем производител на енергија. Иако некои минерали морале да бидат увезени надвор земјите од NAFTA, а некои индустриски производи земјата сака да ги увезува, таа лесно може да помине без сето тоа, особено ако се земе предвид очекуваниот раст на индустриското производство во Мексико, штом постапките  ја напуштат Кина. (NAFTA е северноамериканскиот договор за слободна трговија, вклучувајќи ги САД, Канада и Мексико – бел. ред.)  Американците освоија од светската криза. Во САД се собира светскиот капитал – парите кои бегаат од Кина, Европа и Русија, остануваат во Америка, намалувајќи ги основниот каматна стапка и го  оживеа пазарот на хартии од вредност. Што се однесува до вечниот страв по повод излегувањето на кинеските пари од американските пазари, овој процес ќе продолжи онака, но ќе се одвива бавно, колку ќе го намалува растот на кинеската економија, обемот на внатрешните инвестиции ќе расте. Остро напуштање е невозможно – едноставно нема каде да се вложуваат повеќе пари. Се разбира, во следните 10 години растот и пазарите ќе се колебаат, но САД остануваат стабилен центар на светскиот финансиски систем.

Претседателите на САД: Џими Картер, Бил Клинтон, Барак Обама, Џорџ Буш и Џорџ Буш помладиот.

Во текот на целиот век Америка беше загрижена од појавата на европски хегемон, особено од евентуален сојуз меѓу Русија и Германија или од доминацијата на една од овие држави над другата. Овој сојуз повеќе од било кој друг би имал можност – со помош на германскиот капитал и технологија, во комбинација со руските ресурси и жива сила – да ги загрози американските интереси. Во Првата и Втората светска војна и во Студената војна Америка успеа да ја  спречи неговата појава. Американците се обидуваат да изградат паралелен на НАТО систем од сојузи од Прибалтикот до Бугарија и да ги вклучат во нив што е можно повеќе земји. Ќе биде направен обид на овие сојузи да биде вовлечена Турција, како и проширувањето кон Азербејџан. Во овие земји ќе бидат испратени војници пропорционално на заканите. Ова ќе стане главниот смисла во првата половина на деценијата (2016-2020 – бел.ред). Во втората половина Вашингтон ќе се фокусира на избегнувањето на нуклеарна катастрофа при распадот на Русија. САД нема да се вовлекува во решавањето на европските проблеми, нема да војуваат со Кина и ќе се мешаат што помалку во блискоисточните конфкти.

—————-

Предвидувања за Европа и Блискиот Исток за наредните 10  г. на приватната аналитичка-разузнавачка агенција на САД “Стратфор”.