Година по почетокот на операцијата на руските Воздушно-вселенски сили во Сирија на 30 септември 2015 година малкумина веќе ја оспоруваат успешноста на нивните активности. Очигледно е дека, сепак, тоа не е целосна победа, пишува РИА “Новости” во детална анализа.
Русија не успеа да исполни голем број оперативни воени задачи, да нанесе реална штета на инфраструктурата на терористите, да создаде услови за полагање на сириската армија во ворбата во голем број на клучни насоки и да ги зајакне своите надворешнополитички позиции. Дури западните медиуми признаваат дека Москва ги надмина САД во сирискиот конфликт , дејствуваше ефикасно и на таков начин докажува дека решавањето на најважните светски проблеми без неа не е можно.
Има и не толку светла страна. Иако активностите на руските ВКС да одиграа клучна улога во зачувување на законската влада на власт, целосно разбивање на терористите не е постигнато.
Нема напредок во политичкото решавање на конфликтот, консултациите во Женева уште во април фактички беа прекинати од опозицијата поради “неприфатливи дејства на сириската армија”.
Не слабеат несогласувањата и меѓу главните надворешни играчи кои имаат влијание врз ситуацијата во Сирија.
Во Москва веќе отворено признаваат дека не е се добиено како што се надеваа. Заменик-министерот за надворешни работи призна: “ние тогаш сметаме дека операцијата ќе трае само неколку месеци. Сега одбележуваме годишнина, но крајот на нашата работа не се гледа “.
Руската авијација делуваше најактивно во првите 5 месеци. Тогаш беа извршени над 9.000 летови, беше активиран ВМФ (вклучувајќи подморници), средства за вселенско разузнавање (формирана специјална група на сателити).
Беше нарушен системот за снабдување на терористите со оружје и муниција, прекинат беше извозот на сурова нафта по уништување на 209 локации за екстракција и 2912 автоцистерни.
На територијата на Сирија беа уништени над 2.000 бандити (особено кои потекнуваат од Русија), 17 теренски команданти.
Во март 2016 година Владимир Путин одлучи да го извади од Сирија поголемиот дел од групата за дејствување. Базите во Хмејмим и Тартус сепак продолжија да работат.
Руските ВКС покажаа дека можат да дејствуваат ефикасно и во услови на вистинска војна. Токму благодарение на нив Башар Асад остана на власт.
За целосна победа, меѓутоа веќе не се зборува. Изјавите за прекин на воените дејствија до Нова година не се остварија. ИД не беше поразена. Беше јасно дека изнесените политички цели не се постигнати. Тоа значеше дека операцијата не можеше да се смета успешна по критериумот воена победа.
Во Сирија, благодарение на операцијата на ВКС, се зацврсти власта, а на светската арена – авторитетот на Русија. Вештината за писмена примена на воена сила како и предходно високо се цени на меѓународната сцена.
Меѓу дивидендите кои ги доби Русија, е проширување на просторот за дијалог со Европа и САД, веќе со Москва не се дискутираа само за Минските договори.
Генерално релативно не така лошата слика со резултатите од операцијата во Сирија ја расипуваат два моменти: Прво, досега не успеа да се воспостави целосно интеракција со останатите земји, на прво место со САД. Второ, нема движење во процесот на политичко решение во Сирија. Всушност воопшто нема процес. Страните не се подготвени за компромиси и отстапки.
Во овие услови не треба да се очекува прекин на вооружената борба во Сирија или долгорочен прекин на огнот. А тоа значи дека остануваат и сите придружни ризици, вклучувајќи земјата да тргне по ирачко или либиско сценарио. Но тоа ќе доведе до многу опасна линија зад која почнуваат непредвидливости.
Не придонесува неспособноста или неподготвеноста на Вашингтон да ги исполни обврските според обврска да ги разликува единиците на вооружената опозиција, кои тие ги сметаат за “умерена опозиција”, од терористите на “Џебхат ан-Нусра”.
Поради тоа Русија изјави на седница на Советот за безбедност дека повеќе нема да прави еднострани чекори по прекин на воените дејствија.