Еден од шест луѓе во светот страда од осаменост, која, заедно со социјалната изолација, може да доведе до развој на бројни физички болести, што на крајот резултира со 871.000 смртни случаи годишно низ целиот свет, според податоците од комисија на Светската здравствена организација (СЗО).
Осаменоста го зголемува ризикот од мозочен удар, срцев удар, дијабетес, депресија, анксиозност и на крајот самоубиство, објави СЗО. Осамените тинејџери имаат 22 проценти поголема веројатност да постигнат пониски оценки од нивните врсници кои не се осамени, додека осамените возрасни се соочуваат со поголеми проблеми кога станува збор за наоѓање или задржување на работното место.
Влијанието не е само индивидуално, туку и општествено, со оглед на милијардите долари потрошени за функционирање на здравствените системи, а е поврзано и со губење на работни места.
Копретседателот на комисијата на СЗО, Вивек Мурти, ја дефинира осаменоста како „болно, субјективно чувство што многумина од нас го доживуваат кога врските што ни се потребни не се совпаѓаат со врските што ги имаме. Социјалната изолација, пак, е објективна состојба на помалку контакти, врски или интеракции“. Извештајот проценува дека во денешниот свет, едно од три постари лица и едно од четири адолесценти се социјално изолирани.
Причините вклучуваат разни болести, лошо формално образование, ниски приходи, недостаток на можности за социјална интеракција, живеење сами и употреба на дигитални технологии.
Мурти истакнува дека со милениумците, луѓето се навикнати да комуницираат не само со зборови, туку и со изрази на лицето, говор на телото, тон на гласот или само со тишина, а таквите форми на комуникација се губат кога луѓето се потпираат исклучиво на мобилни телефони и социјални мрежи.